Wat oefening.

Rustige zat Vincent met zijn speeltjes te spelen op het strand. Het was een lekker prachtige dag niet al te warm maar ook niet te koud. Het was gewoon een perfect dag om buiten bezig te zijn of wat te doen. Vincent was ook in een zeer goed humeur vandaag. Zijn wapens waren eindelijke goed gekeurd en had hij eindelijke binnen gekregen. Het was zijn grootte trots naast zijn jeep en licht groene Mitsubishi Eclipse. Rustige bekeek hij even zijn verzameling. Hij had een M4A1 en nog een M110 SASS plus nog een beretta 92s. ja in die tijd dat hij op reis was had hij wel iets nodige om zich zelf te verdedigen. Hij vroeg zich wel af waarom het zolang had geduurd het zijn tenslotte Amerikaanse wapens die hij hier gewoon had gekocht. Ach hij was blij dat ze waren goedgekeurd en hij ze weer had. Nou kon hij weer even oefen. Vincent pakte zijn M4A1 en laden het geweer. Waarna hij rustige op het doelwit richten. Vincent had een stel schietschijven tegen de kliffen gehang. Hij was ook iets meer richting de kliffen gegaan zodat hij zeker wist dat niemand hem zag en gevaar liep. Maar dat leek hem ook een beetje onlogsiche als je iemand met een geweer zag schietn ga je er zeker niet voor of door lopen maar hij nam toch zeker geen risco’s. Na een paar keer geschoten te hebben merkte hij al dat iemand met de trekker en wat met de loop had lopen kluten. Vincent liet even een zuchtje los en zette de beveiligne er op waarna hij de clip uit het geweer haalde en de kogel die in de kamer zat er ook uit haald. Vincet lipe rustige naar zijn jeep pakte wat gereedschap er uit. En legde die op een tafeltje met zijn geweer. Waarna hij zelf rustige ging zitten en zo aan zij geweer begon te sleutelen. Na een tijdje bezig te zijn besloot hij ook maar meteen om het gewoon goed te doen en zijn geweer ook even meteen schoon te maken. De dag was nog jong en hij had alle tijd. Even keek vincent rond om te zien of er iemand aan kwam. Maar alles was rustige en hij was nog de enige. Vincent knikte even tevreden waarna hij zich weer concentreerde en verder ging met waar hij mee bezig was.

Plaatje van de Auto.

Spoiler:

Schoten. Haar zwarte oren werden omhoog gebracht om het beter te kunnen horen. Geweerschoten waren het, overduidelijk. Ruw schudde ze haar kop een keertje heen en weer, het geluid bleef in haar hoofd hangen terwijl ze ndacht. Ergens wilde ze gaan kijken, misschien was het wel een overwerkte gestreste bloedzuiger die zijn leven zat was, maar die waren over het algemeen kogelvrij.. Rachel dacht na, of het was iemand die op dieren aan het schieten was.. Het kon ook nog iemand zijn van wie het een hobby was. Rachel veranderde van richting terwijl ze haar passen iets verruimde, haar neus werd laag geplaatst terwijl er geen enkele bloedzuiger geur te ruiken was. Uiteindelijk kwam ze uit bij Seattle Beach. Ergens begroette een bekende geur haar, alleen wist Rachel deze niet te plaatsen. In de bosjes stopte ze, bekeek wie het was en keek verbaasd op. Dat was de jongen die naar haar had zitten staren, die bij hun in de klas zat. Intressant, hij had wel een hele gave auto. Rachel veranderde terug naar haar menselijke gedaante en deed haar kleren snel aan. Haar bruine ogen werden gericht op de jongen terwijl ze soepeltjes zich richting het water bewoog alsof ze daar al een hele tijd had gelopen. Uiteindelijk liep ze rustig op de jongen af die zich Vincent noemde. ’Hee, ik wist niet dat jij in je vrije tijd aan schietoefeningen deed.. En ook niet dat je een auto had.. Gaaf, hoeveel cilinder is ie.’ Rachel liet zichzelf op het zand zakken tot ze rustig zat. De dag was pas begonnen, het weer was heerlijk vandaag. Gelukkig. ’Dus.. Hoe is ie?’ Rachel haalde kort haar hand door haar zwarte warrige haren heen die daarna in een staart gebonden werden, veel makkelijker.

Vincent werkte rustige verder en merkte niet op de er iemand aankwam geslopen. Hij was diep in concentratie. En hield niet echt in de gaten of er iemand aankwam het was nog best vroeg het zou vast nog wel duren voordat hier mensen kwamen. Het hij lekker even rust om lekker even te oefen. Rustige sleutelde hij verder aan zijn geweer. Hij wou gewoon weer dat alles perfect was en precies zat zoals hij het wou en voordat die eikel met zijn geweer had lopen kluten. De aanpassingen waren snel gedaan waarna hij even zijn geweer oppakte en er even een testje mee deed zodat hij zeker wist af alles weer goed was. Vincent schrik ineens uit zijn gedachten en concentratie toen hij achter zich een stem hoorde. Wat verbaasd en wat geschrokken keek hij snel achter zich om te zien wie het was. Vincent moest even kijken en denken wie het ze ook al weer was. Het was die vriendin van Paul die ook bij hem in de klas zat. Vincent knikte vriendelijke naar haar. Rachel was haar naam, Vincent legde zijn geweer neer en richten zijn blik weer op Rachel. ‘OO, heey ik had je niet echt opgemerkt.’ De vraag en compliment over zijn auto had hij niet echt gehoord waardoor het toch even duurde voor dat hij antwoord gaf. ‘Uhmmm, ja dat klopt.’ Zei Vincent een beetje behoedzaam. ‘6 Cilinder.’ Zei hij rustige en richtte even een trotse blik op zijn auto. ‘Gave auto niet?’ Zei hij terwijl zijn blik op zijn auto bleef hangen. ‘Goed en met jou? Dus wat breng jou hier of kwam je gewoon op het geluid af van me M4A1?.’ Wat waarschijnlijke het geval was. Vincent richtte zijn blik weer op Rachel terwijl hij dat zei.

Zo te zien had Vincent niet eens door gehad dat Rachel er al een tijdje rond had gezworven. Hij schrok op uit zijn gedachten, waarna hij snel achterom keek en Rachel heel onschuldig zwaaide en greens. Vriendelijk knikte hij naar haar, terwijl Rachel diep inademde. De geur van het kruid.. Was ongelovelijk goor, niet zo goor als dat van bloedzuigers maar als nog. Het was niet prettig te noemen. ‘Oo, heey ik had je niet echt opgemerkt.’ Rachel greens terwijl haar bruine ogen op het strand gericht waren. ’Zo iets had ik al in de gaten gehad.’ Sprak ze grijnzend uit terwijl ze kort naar hem keek. ‘Uhmmm, ja klopt.’ Behoedzaam leek zijn stem te klinken terwijl Rachel luisterde naar de volgende woorden die gesproken werden. ‘6 Cilinder, gave auto niet?’ Rachel haar ogen schoten meteen weer naar de auto toe. ’Zeker weten. Ik heb wel een rijbewijs, maar ik heb nooit tijd om auto te rijden, en lopend ben ik toch overal veel sneller. Het is een stuk gezonder om te gaan lopen.’ Rachel greens terwijl ze verder luisterde naar hem. ‘Goed en met jou? Dus wat brengt jou hier of kwam je gewoon op het geluid af van me M4A1?’ Rachel merkte dat zijn blik op haar gericht was. Ze moest oppassen welke woorden ze gebruikte nu, hij was erg slim. Te slim eigenlijk. ’Mooi, met mij gaat het ook wel goed hoor. Wat mij hier brengt ? Ik was eigenlijk gewoon aan het wandelen door het water, een beetje tot rust komen van al het terror gedoe op school. Nog een paar weken, dan is het vakantie.’ Rachel dacht daarna meteen aan Paul, straks zou ze weer naar hem toe gaan. ’M4A1. Indrukwekkend. Daar keek ik wel van op ja. Daardoor zag ik jou namelijk staan eigenlijk.’ Rachel ademde diep in en keek hem weer aan.

Vincent grijnsde even toen Rachel heel onschuldige naar hem zwaaide. Er kwam een grijns op zijn gezicht, Rachel had wel iets vond hij. Maar Rachel had hem daarna toch wel goed te pakken. Hij was lekker bezig en had gewoon niks in de gaten gehad. Vincent richtte zijn aandacht even weer op zijn geweer. Maar al snel pakte hij zijn M4A1 en keek toen weer naar Rachel die dichterbij kwam en even in gedachten leek te zijn verzonken. Waarna ze met een grijns zei. ‘Zo iets had ik al in de gaten gehad.’ Vincent glimlachte even. ‘Ja, dat zal vast.’ Vincent keek haar rustige aan en zag hoe haar ogen weer naar zijn auto schoten toen hij vroeg of ze het een gave auto vind. Vincent knikte een paar keer en luisterde rustige toen ze vertelde over dat ze wel een rijbewijs had maar nog geen auto en dat ze liever lopend ging. Ze had er wel gelijk in lopen was gezond. Maar een paar uur flink hardrennen en gewoon trainen om je conditie en lichaam fit te houden was ook een manier. Wat ze vast en zeker ook deed. ‘Dat klop en als je gewoon aan je conditie werkt door iedere dag wat te hardlopen of wat anders doet. En gewoon wat traint ben je ook goed bezig.’ Zei Vincent rustige en met een wat vrolijke stem. Echt weer voor hem om zo vrolijke te zijn maar het was ook een schitterende en mooie dag en hij had zo noemde hij ze dan zijn speeltjes. ’Mooi, met mij gaat het ook wel goed hoor. Wat mij hier brengt ? Ik was eigenlijk gewoon aan het wandelen door het water, een beetje tot rust komen van al het terror gedoe op school. Nog een paar weken, dan is het vakantie.’ Hoorde hij Rachel zeggen, Vincent knikte instemmend. ‘Ik snap wat je bedoeld. Af en toe is het net een gekkenhuis daar.’ Zei Vincent rustige terwijl hij even haar blik naar het strand volgde. Vincent pakte een munitie clip en laden zijn geweer. Even keek hij naar Rachel en Vincent vroeg zich af. ‘Heey Rachel heb je eens geschoten?’ Benieuwd naar wat het antwoord zou zijn schoot hij een paar keer waarna hij weer zijn blik op Rachel richten. En haar met een wat benieuwde blik aankeek.

‘Ja, dat zal vast.’ Rachel glimlachte alleen terwijl ze hem rustig aankeek. ‘Dat l;opt en als je gewoon aan je conditie werkt door iedere dag wat te hardlopen of wat anders doet. En gewoon wat traint ben je ook goed bezig.’ Vrolijk klonk zijn stem bij zijn woorden. Rachel greens. Hij zou is weten hoe ze trainde, elke keer in haar menselijke lichaam maar ook wel afentoe is in haar wolven lichaam. Vooral het harde rennen, grote afstanden lopen deed haar goed. De wind die je streelde tijdens het rennen, de snelheid die je bezat, de kracht die je voelde bij elke pas die je maakte. Het was gewoon geweldig. ’Tja, je moet iets doen om je conditie op pijl te houden en natuurlijk om af te vallen.. Ik begin dik te worden..’ Plagend sloeg ze op haar platte buik. Eigenlijk begon ze juist te dun te worden omdat ze te weinig at, maar dat gaf ze niet toe. Het liefste jaagde ze gewoon, dat was het fijnste. Een of ander wild hert vangen of een ander dier wat je pad kruiste op dat moment dat je honger had. ‘ik snap wat je bedoeld. Afentoe is het net een gekkenhuis daar.’ Rachel glimlachte terwijl ze diep inademde. ’Klopt. Soms zijn we heel erg druk.. Ik heb nooit zin in de les, maar helaas soms moet het wel..’ Rachel stond rustig op terwijl ze het zand van haar lichaam af veegde. ‘Heey Rachel heb je wel eens geschoten?’ Rachel keek verrast op, ze had nog nooit geschoten maar een keer proberen kon nooit kwaad als je het haar vroeg. Hij schoot een paar keer met het pistool terwijl zijn blik daarna benieuwd op haar gericht stond. ’Om eerlijk te zijn.. Heb ik dat nog nooit gedaan.. Dus, als je ooit zin hebt in een leerling, je kan het me leren als je dat wilt.’ Rachel lachte terwijl ze hem aankeek en naar het pistool keek. Was dit eigenlijk wel zo’n goed plan ? Uhm, daar zou ze achteraf wel achter komen als je het haar vroeg.

Vincent keek rachel rustige aan de grijns die ze had werkte aanstekelen waardoor ij ook zelf begon te grijnzen. Vincent keek haar wat verbaasd aan toen ze zei dat ze dik begon te worden. Hij vond juist helemaal niet dat ze te dik was. Plagend sloeg Rachel op haar buik. ‘OO vind je.’ Zei Vincent alleen op een wat plagende toon. Vincent laden alvast het pistool voor Rachel hij had zijn gevoeld dat ze deze kans niet ging afslaan. Vincent knikte een paar keer toen ze weer over school begon. Hij was het er vollidge met haar eens. ‘Wie heeft nou wel zin om de hele tijd op een bankje te zitten en naar zo leraar te luisteren terwijl je ook buiten kan zijn of iets nuttige kon doen met je tijd.’ Zei hij rustige, Vincent zag soms het hele nut niet in van scholen. Sommige leraren waren dan wel oke maar de meeste leraren waren gewoon gestoord. Vincent had de verraste blik van Rachel gezien toen hij vroeg of ze al eens met een geweer geschoten had. Vincent glimlachte vriendelijke naar haar toen ze antwoord gaf. ‘Zelf ben ik ook geen pro hoor. Maar ik kan je wel leren wat ik weet.’ Vincent gebaarde met zijn hoofd dat ze langs hem moest gaan staan. ‘Laten dan maar om te beginnen met de houding beginnen. En hoe je het wapen vast moet houden.’ Vincent wachtte rustige tot Rachel langs hem kwam staan terwijl hij alvast voordat hoe je het wapen het best kon houden als je ermee schoot.

Toen Vincent begon te grijnzen door haar moest ze eigenlijk lachen maar ze hield zichzelf in. ‘Oo vind je?’ Zei hij op een plagerige toon. ’Stiekem wel, maar nee. Ik moet juist meer eten dus dat komt wel goed.’ Sprak ze plagend maar een tikkeltje serieus. ‘Wie heeft nou wel zin om de hele tijd op een bankje te zitten en naar zo leraar te luisteren terwijl je ook buiten kan zijn of iets nuttige kon doen met je tijd.’ Rustig sprak hij terwijl Rachel instemmend knikte. ’Niemand. Anders zou je wel gek zijn. Ik ga liever thuis zitten of eigenlijk bij Paul thuis zitten dan dat ik op school zit.’ Rachel woonde praktisch bij Paul thuis als je het haar vroeg, ze at der, ze sliep der. Ze deed er bijna alles. Rachel greens bij die gedachte. ‘Zelf ben ik ook geen pro hoor. Maar ik kan je wel leren wat ik weet.’ Rachel knikte. Misschien was dit eigenlijk toch niet zo’n goed idee. Rachel loste de meeste dingen zelf op, op haar manier. Rachel voelde het vuur al sidderen langs haar rug terwijl ze kort haar ogen dicht kneep om zichzelf te beheersen. Rachel ging langs hem staan toen hij het haar gebaarde te doen. ‘Laten we dan maar om te beginnen met de houding beginnen. En hoe je het wapen vast moet houden.’ Rachel keek hem rustig aan. ’Misschien.. Is het toch beter dat ik dit niet doe.. Denk ik.. Voordat ik straks gek word of alles raak behalve dat gene wat ik moet raken.’ Kalm deed ze een paar passen naar achteren. Wanneer ze schrok, en juist op dit moment.. Dan zou ze haar zelfbeheersing verliezen, ze voelde het gewoon aankomen.. Rachel wilde hem niks aandoen, tenminste.. Wanneer ze zou veranderen en hem zou zien met een pistool of wat dan ook.. Zou ze zich bedreigd voelen, een rode waas zien en alles verscheuren wat in haar omgeving te vinden was.

Vincent keek haar wat afwachten aan. Terwijl het pistool al klaar lag voor haar. Vincent grinnikte even om haar opmerking wat ze plagend zei en een tikkeltje serieus. Vincent richtte zijn blikeven over het water en de zee. Het was een prachtige dag om de een of andere reden kreeg hij steeds meer zin om te gaan zwemmen. Hoewel het nog best koud was maar dat maakte hem vandaag om de een of andere rede niet uit. Hij wou gewoon gaan zwemmen. Of het nou te koud was of niet. Vincent richten zijn blik weer op Rachel toen die weer begon te spreken. ’Niemand. Anders zou je wel gek zijn. Ik ga liever thuis zitten of eigenlijk bij Paul thuis zitten dan dat ik op school zit.’ Vincent knikte instemmend waarna hij weer even naar de zee keek. Het zag er zou uitnodige uit. Toen Rachel los hem ging staan moest hij zijn aandacht weer op haar en weer op wat ze aan het doen waren richtten wat anders kon het goed fout gaan. En dat wou hij natuurlijke niet en als er iets met Rachel gebeurde kreeg hij Paul op zijn dak en dat leek hem ook niet een van de dingen wat je wou. Maar toen hij wou beginnen begon ze al een beetje terug te krabbelen. Vincent glimlachte vriendelijke naar haar, hij vond het niet erg. Maar toch wel een beetje jammer. ’Misschien.. Is het toch beter dat ik dit niet doe.. Denk ik.. Voordat ik straks gek word of alles raak behalve dat gene wat ik moet raken.’ Kalm deed ze een paar passen naar achteren. Vincent keek haar even aan waarna hij knikte. ‘Is niet erg hoor Rachel.’ Stelde hij haar gerust natuurlijke zou hij het zelf ook niet zo ver laten komen. ‘Zo ver zal ik het ook weer niet laten komen hoor.’ Stelde hij haar gerust. Vincent besloot maar de wapens netjes op te ruimen en in borg alles netjes op in de kofferbak van zijn auto. Nou kon hij wel even een duik nemen. Vincent liep weer rustige naar Rachel waarna hij haar even aankeek maar toen richting de zee rende. En zo het water in rende. Het interseerde hem niet echt wat rachel nou dacht van hem hij had hier gewoon zin in. Met een grijns op zijn gezicht keek hij even achter zicht terwijl hij rustige in zeewater zwom.

Rachel merkte dat Vincent zijn aandacht alleen maar op de zee gericht was, alsof deze hem riep op een of andere manier. Rachel vond het wel lachwekkend op een of andere manier. Kort grinnikte ze een keer terwijl haar aandacht weer op Vincent gericht werd daarna. ‘Is niet erg hoor Rachel.’ Stelde hij haar gerust terwijl Rachel kort knikte. ’Gelukkig maar.’ Sprak ze rustig terwijl ze een keer kalm inademde en nadacht over verschillende dingen maar toch het meeste aan Paul. Haar Paul. Haar geliefde. ‘Zo ver zal ik het ook weer niet laten komen hoor.’ Stelde hij haar gerust terwijl Rachel diep grijnzend inademde en hem aankeek. ’Je weet het nooit met mij.. Als ik mezelf niet beheers.. Raak of doe ik alles wat dus niet de bedoeling was.. Niet zo heel slim dus als je het mij vraagt.’ Voorzichtig waren haar woorden, oplettend, vooral. Rachel wilde het rustig aanpakken. Met een pijl en boog ging het redelijk maar met een pistool zou het anders zijn.. Dat risco kon ze gewoon niet nemen. Kort beefde haar lichaam terwijl Vincent niks in de gaten had aangezien die te druk bezig was met alles netjes op te bergen in de kofferbak van zijn auto. Rustig liep hij op haar Rachel af, na een kort aankijk moment verdween hij aangezien hij richting de zee rende. Rachel volgde in een slomer tempo aangezien haar snelheid op zou vallen. Hij rende zo het water in terwijl hij met een grijns op zijn gezich achterom keek en Rachel rustig het koele water in liep. Het was best lekker, een beetje verkoeling op haar warme huid. Diep ademde Rachel in terwijl ze een duik nam in het heerlijke zoute water. Het water streelde haar huid gewoon, zo heerlijk was het. Uiteindelijk was ze in de buurt van Vincent gekomen. ’Dacht je nou echt.. Serieus.. Dat ik jou een verfrissende duik liet nemen zonder mij?’ Sprak ze lachend en plagend terwijl ze hem water toe spatte. Binnen enkele secondes werd haar hoofd ruw omgedraaid, haar ogen stonden nerveus maar vastberaden.. Stank was ineens te ruiken maar van waar.

Rachel knikte een paar keer en ademde rustige in terwijl hij bezig was met het opbergen van zijn spullen.’Gelukkig maar.’ Hoorde Vincent haar zeggen terwijl hij terug liep naar haar. ’Je weet het nooit met mij.. Als ik mezelf niet beheers.. Raak of doe ik alles wat dus niet de bedoeling was.. Niet zo heel slim dus als je het mij vraagt.’ Vervolgde ze haar woorden terwijl ze richting de zee rende. Vincent grijnsde even bij haar woorden. Terwijl hij het water in rende dook Vincent een paar keer onderen water. Het water was best te doen het was even wenen. Maar op zich was het heerlijk de zoute zee water. Vincent schudde zijn hoofd toen hij weer boven kwam. Waarna hij zijn blik weer op Rachel richting die hem achterna was gekomen maar rustige het water in liep. Waarna ze een dook nam en vlak voor hem weer tevoorschijn kwam en zei. ’Dacht je nou echt.. Serieus.. Dat ik jou een verfrissende duik liet nemen zonder mij?’ Sprak ze lachend en plagend terwijl ze water naar hem toe spatte. Vincent grijnsde breed naar haar. ‘Dat dacht ik helemaal niet mevrouwtje.’ Zei hij met een uitdagende stem. Terwijl hij op haar af dook en water naar haar toe spatte. Vincent keek haar wat verbaasd aan toen ze ineens met een ruk haar hoofd omdraaide. ‘Rachel?’ Vroeg Vincent met een vragende stem terwijl hij rustige een rondje om haar heen zwom. Waarna hij ook even rondkeek om te zien wat er was. Hij was benieuwd waarom Rachel ineens zo van schrok als dat het juiste woord was. Vincent keek nog eens omzich heen maar hij zag niemand hij vroeg zich af wat er aan de hand was. Vincent dook nog een paar keer ondere water. Waarna hij maar besloot om weer richting wal te gaan. 'Heey Rachel ik ga alvast weer aan wal het wordt me toch iets te koud.' Vincent draaide zich rustige om maar schrok zich toen dood toen er ineens iemand voor hem tevoorschijn schoot met rode ogen.

Rachel had kort met een ruk haar hoofd omgedraaid maar daarvoor was Vincent op haar afgezwommen. ‘Dat dacht ik helemaal niet mevrouwtje.’ Uitdagend klonk zijn stem. Daarna spatte hij water richting haar, Rachel glimlachte terwijl ze inademde, de lucht was schoon. Niks te ruiken, misschien had ze het gewoon verkeerd gehad. Waarschijnlijk wel, als je het haar vroeg. Daarna zwom hij een rondje om haar heen terwijl hij haar naam noemde. ‘Rachel?’ Rachel wierp haar blik plagend op hem. ’Niks aan de hand, ik dacht dat ik wat zag, maar ik had het mis.’ Sprak ze kalm uit. ‘Heey Rachel ik ga alsvast weer aan wal het wordt me toch iets te koud.’ Rachel hield hem tegen door onder water te duiken en voor hem omhoog te komen en haar hand uit te steken. ’Ho is even! Jij wilde zwemmen, dan gaan we zwemmen, slimpie. Hup, of heb je het zo koud gekregen? We kunnen altijd straks nog hét kampvuur aansteken, als die straks al niet aan staat trouwens.’ Rachel greens een keer, het was wel warm maar het kon geen kwaad. Rachel dacht rustig na, terwijl ze hem nog een paar keer bespetterde.

~ Insp loos! Sorry.. ~