Zie je, ze was kwaad, dat was duidelijk aan haar ogen te zien. Het was misschien wel een goed idee geweest om wat afstond te houden. Liam zakte een stukje door zijn knieën om zich te kunnen verweren moest ze aanvallen. Hij had nog nooit weerwolven gezien, laat staan mee gevochten, maar vandaag was er in dat eerste punt verandering gekomen. Vampieren die hij tegen het lijf was gelopen hadden hem verteld over de mensen die in gigantische wolven konden veranderen en dat ze makkelijk een vampier konden doden. Eerst had hij er wat mee gelachen, maar de vampieren waren serieus, dus was hij het al snel gaan geloven. “Buiten dat ik zin heb die weerwolf in flarden te scheuren, ja.” Ok, het was een stomme vraag, dat gaf hij toe, maar hij stelde wel meer idiote vragen. De jongen was zegmaar wat in zijn kindertijd blijven steken, al kon hij wel serieus doen en zijn verstand gebruiken als anderen dat wilden. “Sorry, het was niet de bedoeling zo te doen.” Liam knikte begrijpend en ging terug volledig rechtop staan. Het zag er nu niet direct naar uit dat ze zou gaan aanvallen. "Het was ook niet echt netjes om jou overal bij te betrekken." Hij keek om toen er een pikzwarte wolf zich tussen en in wurmde. Liams mondhoeken krulden om tot een grijns en voorzichtig zakte hij wat door zijn knieën zodat hij op ooghoogte was met de kleine wolf. Dat was geen normale wolf, maar net als die andere een shape-shifter, dat zag je aan hun ogen. "Hoi." Hij had nooit echt iemand kwaad willen, was daarom ook begonnen met het drinken van dierenbloed. "Mijn naam is Liam trouwens." Deze woorden zei hij zowel tegen het kleine wolfje als tegen het meisje en rustig wachte hij op een reactie.