'Le onzin topic'

Haha :'D

EN WE ZINGEN EN WE SPRINGEN EN WE ZIJN ZI BLIJ WANT ER ZIJN GEEN STOIUTE KINDERTJES BIJ BEHALVE KALLI WANT DIE IS ZO STOUT ALS EEN POEPDOOS

HEEEEY!

HET IS WAAR HOOR!
WIE ZOET IS KRIJGT LMEKKERS WIE KALLI IS DE ROE!

Wie ooh wie wilt een topicje met Ons Zivatje, of Ons Paultje, Of ons Sarinaatje???

Ik ben braaf! ö

Als je slaapt, en dan mag je nog niet dromen

Hehe ;3

Mhihihi.
Sarinaatje is smoor op Sethje ^^

Wij springen in de zee, wij springen in het waaaaaater ~

Zoowww, ik wil julliedie site laten zien, want het is echt coowwwlll, ow, Kalli, wil jij hem zien, hij staat ook op F_DH, daar zag ik hem, Disturbia heet hij,e cht cooowlll.
Ik heb daar al snel posts van 600 woorden, beginposts, maar dat was omdat mijn personage flipte en helemaal bangw erd, en iemand beet, en iemad een klaop gaf enzow, maar het is heel leuk.

Huh?
Wat bedoel je daarmee Kalli?

Het is een liedje van Samson en Gert :'D
En nee ik heb met dit forum wel genoeg om te posten jo :')

Ah ook dan? Als je zo begint:
Ik ben verliefd en iedereen mag het weten, ik ben verliefd en daarom zing ik zo luid :')

Ik vind dat forum ook echt geweldig, mijn personage is 'onverklaarbaar' bang voor het mannelijke geslacht, en heeft anorexia, en heeft een kort lontje gekregen sinds ze in die instelling hof hoe je het noemt zat en ja, heeft dus veel paniekaanvallen, want de bewakers ofzow, mannelijk enzow, bang, kort lobntje, kwaad en huppa de isoleercel in, best leuk hoowr.

Ik heb ergens een persoontje dat blind is.

Wel leuk om te RPG-en xD

KAAAAAAAT

JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

Kaat, wil je met mij posten?
-Sam x Paul-

En Kalli mag van mij appart meedoen met Seth.

^^

Jeps is Goed xD

Ik zal Topicje maken.
Kalli doede ook mee?

Check deze post:
Kwaad gooide Melanie haar bord met eten aan de kant. Ze keek de vrouw voor haar kwaad aan. ‘Wat ben ik, een soort van anorexiakind ofzo, doe niet gek wijf.’ Riep ze woest. De vrouw antwoordde met ‘Ja, dat ben je, en ik denk dat ik nog steeds mevrouw ben, en niet wijf.’ Sinds ze hier zat had Melanie nogal een kort lontje gekregen, alles irriteerde haar hier. Ze wou zich omdraaien en weglopen om ongelukken te voorkomen, maar de vrouw pakte haar schouder vast en draaide haar met een ruk om. ‘Handen thuis gek wijf’ schreeuwde Melanie en ze gaf de vrouw een harde klap in het gezicht. Iets wat ze beter niet had gedaan, want voor ze het wist ging haar kwade bui over in een angstige bui, ze zag al een man op haar afkomen, iets waar ze echt enorm bang voor was. Hardhandig werd ze vastgepakt terwijl ze schreeuwde en zich zwaar probeerde te maken om op de grond te gaan zitten, hopend dat de man haar niet omhoog kreeg. Maar met één simpele zwaai had de man haar over de schouder, ze schopte en ze sloeg en ze snikte uit angst. Het was niet dat ze bang was om naar haar kamer te gaan, maar ze was bang om het feit dat die man haar naar haar kamer bracht, dat vond ze juist het enge. ‘Alsjeblieft, laat me los, sorry, ik eet wel wat, ik doe het nooit meer.’ Schreeuwde ze, lichtjes snikkend. Maar het hielp niks, totdat ze op iets kwam, iets wat onverwacht zou zijn voor de man, aangezien zij het nog nooit had gedaan, ze beet hem hard in zijn hand waardoor de man losliet en zij viel, ze wou wegrennen maar de man greep haar, waardoor ze achteruit trapte, best hard, en recht op zijn speciale plekje. Weer liet de man los en ze kwam deze keer op haar beide benen terecht, niet dat ze veel tijd had, want daar kwamen al twee mannen aan die het geschreeuw al hadden gehoord, van de man. Ze pakten haar op en de angst overviel haar, maar nu gingen ze de andere richting uit. Ze gingen naar de isoleercellen, ‘Nee, alsjeblieft, ik, ik.’ zei ze, ze kon nog wel eens drama van dingen maken, maar door de angst voor de mannen en door het hele gebeuren ging dat vanzelf. Ze werd in een isoleercel gezet en zag de mannen weg gaan. Ze zuchtte even en veegde haar tranen weg, waardoor haar mascara nog meer uitgewreven werd. Ze wist niet of het mocht, maar opmaken hoorde bij haar dagelijkse routine en dat ging ze niet veranderen. Even was het stil en rustig, ze had de tijd om te bedaren en rust te krijgen. Maar toen de deur open ging keek ze weer oplettend wie eraan kwam. Een grote man -die bij de bewakers hoorde, ja bewakers, zo noemde zij het tenminste, ze leken niet op hulpverlensers ofzo- kwam binnen en de angst was van haar gezicht te lezen. Maar ze sprak zichzelf aan, in haar hoofd en de angstige blik ging weg, de deuren gingen weer dicht en er stond nog een patient. Niet dat ze er veel aandacht aan gaf, ze vond het alleen maar vervelend de laatste tijd, dan moest ze zich aanpassen, wou ze huilen, kon het niet, wou ze uitflippen kon het niet, wou ze in zichzelf praten, kon het ook niet, niks kon met andere mensen erbij. Ze zuchtte even en keek naar de muren, maar dat maakte het alleen maar ellendiger, toen trok ze haar knieën op, sloeg ze haar handen eromheen, en legde ze haar hoofd tegen haar knieën aan. Zo, nu maar hopen dat de andere patient niet zou beginnen te praten, want daar ging haar rust dan.

Die kwam er zo uit gevlogen, xd.

Haha nu bij Calista posten jij >3

En ja ik doe mee!
Maar we gaan niet beginnen over dat hij met een mens wil! :'D

Pff.. Het einde van Breaking Dawn is.. hatelijk.. =(

Haha