Huis van Bella & Charlie Swan.

De woorden van Edward deden haar even glimlachen, ze was blij dat hij nu bij haar was. Toen hij vroeg waar de nachtmerrie over ging, slikte ze en ging weer recht overeind zitten. Haar ogen op de zijne gericht, terwijl haar mond een grote trek was geworden. ''Ik ben bang Edward. Jacob is kwaad op me omdat ik met je om ga en ik denk dat hij je iets aan gaat doen..'' na haar woorden zuchtte ze diep, sloot haar ogen even kort en nam een grote teug met lucht, om haar ademhaling weer helemaal goed te krijgen. Bella veegde de tranen die over haar wangen hadden gerold van haar gezicht af, waarna hij vroeg waarvoor ze sorry zei. ''Waarvoor ik sorry zei? Dat ik je niet vertrouw met Jacob, ik ben echt bang dat hij je iets doet Edward. Ik weet dat je hem misschien wel aan kunt, maar gewoon.'' nadat de woorden over haar tongen waren gerold, legde ze haar hoofd in het kussen en veegde haar bruine lokken voor haar ogen weg. De wind die door het raam haar kamer in vloog zorgde ervoor dat de warmte verdween, wat misschien maar goed was; want Bella had het enorm warm van de schrik. Zachtjes schoof ze haar dekens wat van haar af, liet haar blik op Edward vallen.
Misschien dat ze beter haar mond had kunnen houden; dan hoefde Edward zich ook geen zorgen over haar te maken. Wat overigens ook niet hoefde, ze redde zich wel. Bella hees zichzelf overeind, trok haar knieën naar haar toe en hield haar armen eromheen, waarna haar kin ertussen rustte. Ze was weer klaarwakker, dus ze zou nog wel even moeten wachten wilde ze in slaap vallen.

Iewhl. Ik háát deze post..