Sam. Come to me!

Krachtig strekte zijn amandelkleurige achter poten zich, bij elke pas voelde Jared hoe zijn spieren als een eenheid werkte. Hoe alles met elkaar verbonden was, hoe alles bij elkaar paste. Hoe alles in de wolf zelf paste eigenlijk. Het was werkelijk, dat Jared gewoon in dit lichaam kon veranderen op een of andere manier. Het had enkele voordelen maar ook andere nadelen. Een voordeel was dat Jared niet ouder werd, hij zou voorlopig zestien jaar blijven. Misschien wel voor altijd.. Het nadeel was dat iedere wolf je gedachte kon lezen als het ware, tenminste wanneer je in je wolvelijke lichaam was. Jared versnelde zijn pas richting de bossen, hij moest met Jared praten over Kim. Jared was ingeprent met haar, maar door het alpha bevel kon hij haar niks vertellen, niks uitleggen. Een kort jankend geluid was hoorbaar terwijl hij het openveld naderde. Zou Jared in zijn wolvenlijf blijven of toch in zijn menselijke lichaam overgaan.. Uiteindelijk besloot de amandelkleurige wolf in te veranderen op het veld in de buurt van Jake zijn huis. Het lag allemaal dicht bij elkaar. Na enkele minuten was hij aangekomen waarna nog een kort jankend geluid hoorbaar was terwijl Jared veranderde om snel zijn korte broek aan te trekken terwijl zijn blik oplettend was, zijn oren goed luisterde naar de omgeving.. Wachtend op Sam om alles te bespreken met zijn goede vriend. Om te vragen hoe het ging met Emily, om te vragen hoe het met de rest van de roedel ging enzo. Maar eerst om op heldering te vragen over heel het inprent gebeuren.

&& Sam.

Een grote zwarte wolf liep op zijn eentje langs de grens terwijl zijn goudkleurige ogen heen en weer schoten. Iedere vampier die zich op hun territorium waagde zou aan stukken gescheurd en verbrand worden. Het gezicht van Emily schoot de hele tijd door zijn hoofd waardoor hij het warmer kreeg dan hij het al had. Zijn inprent betekende alles voor hem, hij had Leah voor haar verlaten waardoor hij elke keer verwijten van Leah naar zijn hoofd geslingerd kreeg, maar die probeerde hij zo veel mogelijk te negeren. Hij hief zijn kop toen hij gejank hoorde dat duidelijk voor hem bedoelt was. Meteen schoot hij vooruit en veranderde net voordat hij de openplek bereikte naar zijn menselijke gedaante. Sam deed zijn broek aan en liep naar Jared toe. "Waar heb je me voor nodig?" Hij keek zijn vriend vragend aan terwijl hij nadacht over wat Jared dwars zou zitten.

‘Waar heb je me voor nodig?’ Vragend keek Sam hem aan terwijl Jared hem met een iets serieuzere blik aan keek. Ergens was Jared altijd van boem,pats,raak maar nu zat het hem echt dwars. Op een of andere manier. ’Lang niet gesproken Sam. Hoe gaat het met Emily en de rest van de pack. ?’ Sam wist natuurlijk dat dit niet de vraag was waarom Jared, Sam geroepen had aangezien Jared alleen met noodgevallen riep. ’Dat was niet mijn echte vraag. Eigenlijk wilde ik over iets anders iets vragen. Inprenten, wat houd het precies in Sam ? Ik ben namelijk ingeprent met iemand, Kim is haar naam. Ze is opgegroeit met weerwolven.’ Hierbij hing zijn stem als een open vraag in de lucht. ’Ik vraag je om toestemming Sam, om haar de waarheid te mogen vertellen. De pack zal er niet onder leiden, desnoods ren ik meer dan dat ik moet. Zolang ik haar de waarheid maar kan laten weten en haar niet hoef voor te liegen.’ Afwachtend keek Jared naar het gezicht van Sam. ’Ik weet het, ik heb me uiterste best gedaan om het te voorkomen.. Maar het is toch gebeurd, ik zal er mee moeten leven en met haar wil ik leven.’ Kort knikte Jared een keer terwijl zijn gezicht serieus stond en gespannen.

Jared keek hem serieus aan, dus er moest wel iets aan de hand zijn. ’Lang niet gesproken Sam. Hoe gaat het met Emily en de rest van de pack. ?’ Sam trok zijn wenkbrauw op. Jared had wanhopig geklonken dus dit kon zijn echte vraag niet zijn en na een paar seconden kreeg hij ook bevestiging. ’Dat was niet mijn echte vraag. Eigenlijk wilde ik over iets anders iets vragen. Inprenten, wat houd het precies in Sam ? Ik ben namelijk ingeprent met iemand, Kim is haar naam. Ze is opgegroeit met weerwolven.’ Jared vroeg om toestemming om zijn inprint te vertellen wat ze waren en Sam knikte even bedenkelijk. "Om je eerste vraag te beantwoorden: Ja het gaat goed met Emily en het pack. Paul heeft wat problemen met Seths inprint, maar dat komt wel goed. Je tweede vraag is iets moeilijker om te beschrijven. Inprenten in zoals liefde op het eerste gezicht. De zwaartekracht houdt je niet meer aan de grond, maar zij. Je wilt alles voor haar doen en ja, ik geef je toestemming om Kim over ons te vertellen, maar zorg er wel voor dat ze niets tegen andere mensen zegt en natuurlijk is ze altijd welkom bij ons. Emily zal in de wolken zijn." Hij glimlachte en klopte op Jareds schouder. "Je kunt inprenten niet tegenhouden, dus je hoeft je er ook niet voor te schamen."

‘Om je eerste vraag te beantwoorden: Ja het gaat goed met Emily en het pack. Paul heeft wat problemen met Seths inprint maar dat komt wel goed. Je tweede vraag is iets moeilijker om te beschrijven. Inprenten in zoals liefde op het eerste gezicht. De zwaartekracht houdt je niet meer aan de grond, maar zij. Je wilt alles voor haar doen en ja, ik geef je toestemming om Kim over ons te vertellen, maar zorg er wel voor dat ze niets tegen andere mensen zegt en natuurlijk is ze altijd welkom bij ons. Emily zal in de wolken zijn.’ Sam glimlachte terwijl hij op Jared zijn schouder klopte. ‘Je kunt inprenten niet tegen houden, dus je hoeft je er ook niet voor te schamen.’ Jared knikte een keer terwijl hij geluisterd had. ’Mooi dat het goed gaat met Emily. Typisch Paul natuurlijk, het zal waarschijnlijk ook een probleem worden met Kim, ik ben benieuwd hoe ie dat gaat verwerken. Bedankt voor je toestemming Sam, ik zal het haar duidelijk maken. Ik zal haar binnenkort meenemen naar Emily’s huis zodat iedereen haar kan ontmoeten.’ Jared knikte dankbaar naar Sam terwijl hij hem plagend op zijn schouder sloeg. Jared kende Sam al ontzettend lang, Sam had Jared door zijn moeilijke tijden geholpen maar ook andersom. Met al het gebeuren van Emily. ’Dat is zo, maar ik wilde me liever op de pack concentreren eigenlijk, nu zijn me gedachtes alleen maar bij Kim. Nergens anders..’ Onschuldig keek Jared naar Sam terwijl hij hem rustig aankeek. ’Soms mis ik die gekke tijden van vroeger.’ Zijn stem klonk plagend.

Sam grinnikte toen Jared over Paul begon. Het was inderdaad typisch voor hem, maar eigenlijk hield die jongen zich gewoon aan de regels. "Ik denk dat Paul zich deze keer wel zou inhouden als Emily erbij is. Anders kookt ze niet meer voor hem." Een kleine grijns vormde zich om zijn lippen bij die gedachte. Jared sloeg hem plagend op zijn schouder en door de verrassing moest Sam een stap naar voren zetten om niet te vallen. ’Dat is zo, maar ik wilde me liever op de pack concentreren eigenlijk, nu zijn me gedachtes alleen maar bij Kim. Nergens anders..’ Hij knikte begrijpend. Iedereen die inprent heeft dat aan de hand, maar het was vooral lastig voor de andere roedelleden als ze wacht moesten lopen. "Als je je probeert te concentreren op het wachtlopen en niet te veel aan... privé dingen denkt, is het nog niet zo erg." Sam wist als geen ander hoe moeilijk het was om niet aan je geliefde te denken, maar als je er op oefent lukt het wel. ’Soms mis ik die gekke tijden van vroeger.’ Sams ogen begonnen te fonkelen door die woorden. "Gekke tijden kunnen terugkomen, maar misschien ietsjes anders dan vroeger." Zonder een reactie van zijn oude vriend af te wachten, veranderde hij terug naar zijn wolvengedaant en duwde Jared tegen de grond. Met een jij-wilde-spelen-blik keek hij de jongen onder zijn voorpoot aan. Sam liep een paar passen terug naar achter zodat Jared recht kon staan en ook zijn wolvengedaante kon aannemen.

‘Ik denk dat Paul zich deze keer wel zou inhouden als Emily erbij is. Anders kookt ze niet meer voor hem.’ Jared kreeg een grimas op zijn gezicht terwijl hij eraan dacht. ’Stel je voor dat Paul niet meer zou kunnen eten van de overheelijk gemaakte dingen van Emily.’ Jared wist al precies wat er zou gaan gebeuren. Paul zou gek worden. ‘Als je je probeer te concentreren op het wachtlopen en niet te veel aan.. prive dingen denkt, is het nog niet zo erg.’ Jared greens, het zou moeilijk worden maar niks was onmogelijk. Jared was verzot op het rennen maar ook op de onmogelijke krachten die je bezat en vooral het ravotten en gek doen vond Jared altijd geweldig. Sams ogen begonnen te fonkelen door de eerdere woorden van Jared. ‘Gekke tijden kunnen terug komen, maar misschien ietsjes anders dan vroeger.’ Jared greens een keer. ’Ik zal me best doen met het wachtlopen.’ Nog voordat Jared verder kon spreken veranderde Sam naar zijn wolvengedaante waarna hij tegen de grond geduwd werd en er op Jared zijn gezicht een brede grimas verscheen. Een blik van jij-wilde-spelen werd op hem gericht waarna Sam een paar passen terug deed. Jared sprong naar voren en scheurde zo uit zijn broek. Shit, dat was niet de bedoeling geweest, gelukkig had Jared inkopen gedaan op nieuwe broeken een paar dagen terug anders was het een probleem geweest. Met een speelse blik keek Jared naar Sam terwijl Jared hem plagend opzij duwde met zijn amandelkleurige kop. Plagend beet Jared daarna in zijn oor terwijl er een speels geluid uit de borst van Jared te horen was terwijl er achter hem een staart uitdagend heen en weer ging, van blijdschap. Alsof Jared weer even die kleine ondeugende jongen van vroeger was. Alsof de pack er toen nog niet was, alleen hun tweeén nog. Jared greens bij die gedachte en duwde Sam plagend opzij terwijl zijn twee grote poten op Sam zijn rug gelegd werd waarna Jared plagend in de zwarte hals lebberde. Iets waar Sam vroeger nooit tegen kon eigenlijk. ’Sorry, ik wilde perse even kijken of je er nog tegen kon Sam.’ Plagend en speels klonk Jared zijn gedachte terwijl hij zo bleef hangen.

"Ik hoop voor jou dat je nog broeken op voorraad hebt," zei hij is gedachten tegen Jared toen deze uit zijn broek scheurde. Sam spande zijn spieren aan zodat hij geen stap moest verzetten toen Jared een duw tegen zijn schouder gaf. De beet in zijn oor voelde hij amper en met zijn grote kop duwde hij Jared terug van zich af. Wat verrast zette hij zo'n twee passen naar opzij toen de bruine wolf zijn poten op Sams rug zette en hij jankte klagend toen hij doorhad wat Jared van plan was. De zwarte wolf gromde toen heel zijn nek onder het kwijl kwam te zitten, zakte door zijn poten en rolde om zodat Jared op de grond terecht zou komen. "Nee ik kan daar nog altijd niet tegen, al die kwijl in mijn nek." Verontwaardigd keek hij de wolf voor hem aan en schudde een deel van de kwijl uit zijn nek. "En dan vragen mensen zich af waarom ik sommige packleden liever mijd," Mompelde hij en zijn snuit splitste in twee door een grote grijns terwijl hij langzaam op Jared afliep. Hij duwde de bruine wolf met zijn voorpoten tegen de grond. "Als je je hieruit kan redden in tien minuten krijg je twintig euro."

‘Ik hoop voor jou dat je nog broeken op voorraad hebt.’ Kort dacht Jared na terwijl hij diep inademde en nog steeds over het lichaam van Sam heen hing. Dit is pas de derde deze week denk ik.. Gelukkig heb ik pas inkopen gedaan kwa broeken en nieuwe kleding.. Sam had klagend gejankt toen hij Jared zijn plannetje door had. Het bleef lachwekkend maar ergens ook gewoon goor om iemand zijn nek helemaal onder de kwijl te laten zitten. Toen Sam door zijn poten zakte en omrolde, duikelde Jared zo van hem af waarna Jared hem aankeek met een blik van ‘Jammer-dit’. ‘Nee ik kan daar nog altijd niet tegen, al die kwijl in mijn nek.’ Verontwaardig keek hij Jared aan waarna het meeste kwijl van zijn nek geschud werd. Jared liep rustig op hem af om met zijn snuit het overige te verwijderen. Zo je bent weer schoon Sam. Jared luisterde naar de gedachte van Sam. ‘En dan vragen mensen zich af waarom ik sommige packleden liever mijd’ Jared keek hem met een verontwaardige blik aan. Bedankt hé Sam. Rustig dacht Jared na over zijn volgende gedachtes na. Maar kijk, ik ben anders dan de meeste packleden. Ik ken je veel langer, weet waar je tegen kan en waar je niet tegen kan. Helaas is dat ook andersom, maar afentoe dollen op z’n tijd kan ook hé. Jared greens terwijl hij wist dat Sam hoogst waarschijnlijk het zelfde zou terug doen. Ooh, waarom dacht Jared daar juist nu aan. Je waagt het niet hé. Ik ben een klein ‘ugh’ onschuldig ‘ugh’ ondeugend ‘ugh’ jongetje van zestien jaar! Diep ademde Jared in. Vooral toen sam met een grote grijns op hem afliep in een langzaam tempo. Zijn lichaam was waakzaam. Toen drukte Sam hem met zijn voorpoten tegen de grond. ‘Als je je hieruit kan redden in tien minuten krijg je twintig euro.’ Jared greens breed, dit waren weer de tijden net als vroeger. Deal! Jared probeerde met zijn achterpoten onder Sam te komen wat na enkele minuten pas lukte. Met een beetje rare bewegingen en frutsels lukte het Jared uiteindelijk om binnen de tien opgelegde minuten onder Sam zijn sterke krachtige bespierde poten uit te komen. Betalen maar! Damn, wat doe je in je vrij tijd Sam, krachtoefeningen ? Je bent veel sterker dan vroeger! Dat kwam natuurlijk omdat het roedel steeds groter werd. Luid blafte Jared een keer terwijl hij langzaam op Sam afliep om hem met veel moeite om ver te duwen waarna Jared boven op hem ging liggen en zijn kop plagend op zijn hals hield. Relax, je krijgt geen kwijlbad meer. Jared ontspande zijn spieren rustig.

Sam grinnikte even toen Jared het overige kwijl van zijn nek had gehaald. "Je wilt niet weten hoe een gezicht Emily trekt als ik zo binnenkom." Voor een laatste keer schudde hij zich nog even uit en liep op Jared af. 'Je waagt het niet hé. Ik ben een klein ‘ugh’ onschuldig ‘ugh’ ondeugend ‘ugh’ jongetje van zestien jaar!' Sams grijns werd breder, dat kon hij straks isschien nog doen. Jared begon onder zijn poten te kronkelen en Sam keek hem grijnzend aan. "5...4...3..." Het lukte de jongen net op tijd om onder zijn poten uit te komen. 'Betalen maar! Damn, wat doe je in je vrij tijd Sam, krachtoefeningen ? Je bent veel sterker dan vroeger!' De zwarte wolf keek even moeilijk, weer twintig euro kwijt. "Rondlopen, bloedzuigers pakken en de packleden in toom houden. Vooral dat laatste vergt veel energie." Hij keek Jared argwanend aan toen 'ie naar hem toeliep en hem, met wat moeite, omver duwde. "Dat je het maar weet." Toen de wolf een geluid hoorde draaide hij zijn kop om en gromde toen hij een geur van een dood mens rook. "Vampier." Hij zorgde dat hij onder Jerad vandaan kwam, keek hem even aan en liep de bloedzuiger achterna. Ze konden er een wedstrijdje van maken, maar zeker niet meer voor geld. Door al dat wedden was hij bijna blut.

‘Je wilt niet weten hoe een gezicht Emily trekt als ik zo binnen kom.’ Jared kreeg een grimas op zijn gezicht getekend terwijl hij inademde. ‘5...4...3...’ Gelukkig was het Jared net optijd gelukt om er onder vandaan te komen. Sam was echt heel sterk geworden. ‘Rondlopen, bloedzuigers pakken en de packleden in toom houden. Vooral dat laatste vergt veel energie.’ Argwanend keek Sam hem aan terwijl Jared hem omver had geduwd. ‘Dat je het maar weet.’ Jared haalde diep adem terwijl de walgelijke geur zijn neus betrad. ’Ik wil dat gezicht echt nog een keertje te zien krijgen van Emily.’ Dat wilde Jared zeker, Emily haar gezichten waren soms gewoon geweldig. ’Uhm.. Packleden in toom houden, ik ben altijd heel rustig ookal zeg ik het zelf. Heel lief, ben ik toch?’ Jared greens terwijl hij vooral niet aan het voedselgevecht probeerde te denken en ook het plaag de lerares werd vooral diep weg gestopt. Toen er een geluid hoorbaar was draaide ze beide hun kop om. Een mens was gedood wat maar één ding kon betekenen. ‘Vampier.’ Dacht Sam en Jared stond op. Jared knikte instemmend. ’Afmaken die handel.’ Jared stoof vooruit terwijl de vampier al zichtbaar was. ’Ik zie hem.. Of eigenlijk, haar. Het is een meisjesvampier. Intressant.’ Jared had gelukkig hele goede ogen. ’Nee Sam, we wedden maar niet meer om geld, anders word Emily straks woedend omdat je in de schulden staat.’ Jared greens terwijl ze dichterbijer de vampier kwamen. Diep en luid gromde Jared.