`I was perfectly safe.`

Zachtjes remde ze af toen ze eenmaal de oprit van haar huis opreed, schakelde de motor uit en opende het portier, om uit te stappen en hem vervolgens achter haar dicht te klappen. Bella was naar Jacob gegaan, iets wat Edward liever niet had, maar zoals gewoonlijk had ze dat maar genegeerd en was ze tóch gegaan. Langzaam was ze naar de voordeur gelopen, had haar huissleutel in het slot gestoken en hem omgedraaid, waardoor het slot geopend werd en ze met een diepe zucht het verwarmde huis instapte. Meteen hoorde ze voetstappen, haalde ze zachtjes haar neus op en zag hoe haar vader tegen de muur aan leunde, zijn blik op de hare gericht. 'Edward zou wel eens etenstijden kunnen respecteren.' Nja, dat had ze natuurlijk wel weer kunnen raden. Maar desondanks had ze nu wel haar woordje terug, want ze was helemaal niet bij Edward geweest vandaag. `Eigenlijk was ik bij Jake.` Tijdens het praten had ze haar sleutels op het donker gekleurde, houten tafeltje in de gang gelegd en hing ondertussen haar bruine jas aan de kapstok. Haar vader knikte, leek tevreden te zijn en zei nog een kort woordje, die ze niet helemaal gehoord had. Een glimlach verscheen rond haar lippen, toen de deurbel ging draaide ze haar lichaam om, richtte haar bruine ogen op haar vader die al meteen weg liep. Haar hand reikte naar de voordeur, die ze langzaam opende en vervolgens zag dat het Edward was. Zijn blik was absoluut niet ontspannen en blij, dus hij zou er vast wel achter zijn gekomen dat ze in het Reservaat was geweest. 'Begrijp je hoe bezorgd ik was?' Hoorde ze hem zeggen, maar Bella schudde haar hoofd en haalde haar schouders een enkele keer op. `Ik was helemaal veilig.` Had ze gezegd, haar blik op de zijne gericht. Waarom zou hij ongerust zijn? Jacob zou haar absoluut niets aan doen, dus hij hoefde zich helemaal nergens zorgen over te maken.

& Edward <3

Zichzelf zorgen maken. Dat was wat hij deed nu. Bella had nog niks van haarzelf laten horen en het was al laat, bijna zat hij er zelf aan te denken om het verdrag te negeren en gewoon op zoek te gaan naar Bella, waar ze was. Maar dat deed hij maar niet. Hij wist zeker dat Bella dan boos zou worden of iets dergelijks, alleen omdat het dan leek dat hij haar niet vertrouwde. Natuurlijk vertrouwde hij haar wel, maar hém niet. Een zucht verliet zijn keelgat en even richtte hij zijn blik op de klok, zou Bella al misschien wel niet thuis zijn? Het was sowieso al na etenstijd, en als ze er niet was zou hij wel wachten, ookal wist hij dat hij nooit meer zo goed zou liggen bij Charlie. Hij haatte hem ofzo, alleen omdat hij Bella alleen had gelaten. Maar dat was iets wat hem het beste leek. Natuurlijk had hij niet gezien hoeveel pijn ze had geleden, hoeveel mailtjes ze naar Alice had gestuurd in die tijd. Edward was inmiddels al naar buiten gegaan, stapte in zijn zwarte auto en reed naar Bella' en Charlie' huis.
Eenmaal op hun oprit zag hij gelukkig de rode oranje [jij dummy D:] pick-up van Bella al geparkeerd staan en dat bezorgde hem een opgeluchte glimlach. Snel stapte hij uit, klikte hij de auto op slot en bewoog hij zich soepel voort naar de duer van hun huis. Een aantal keer tikte hij achter elkaar op de ruit en wachtte hij tot de deur open werd gedaan. Dat werd sneller gedaan dan hij had gedacht en met zijn zwarte ogen bekeek hij Bella, hoorde hij haar woorden. Meteen rook hij een vreemde geur in Bella' kamer. 'Wacht even..' Edward' blik gleed naar boven, het uiteinde van het trapgat en snel raakten zijn voeten de traptreeën aan. Zo snel als mogelijk was liep hij naar Bella' kamer, keek hij daarin rond en hield hij de dromenvanger even in zijn hand. Even trok hij zijn bovenlip op, het irriteerde hem dat het een vampier was die hij niet kende, dus wist hij ook niet wie dit had gedaan. Toen hij Bella iets achter hem hoorde zeggen draaide hij zichzelf om.'Wat is er Edward?' 'Er is iemand hier geweest, een onbekende.' Snel keek hij even de kamer door, gleden zijn vingertoppen over de stoel van Bella, hier had hij aan gezeten, diegene die binnen was geweest. Nogmaals snoof Edward diep, de geur zou hij zo beter kunnen onthouden, voor als hij de geur nog eens zou ruiken. Niemand van de Volturi, of familie van hem.. Ook niet Victoria. Het maakte hem nieuwsgierig wie het was, maar het betekende niet iets goeds in ieder geval, dat ze niet wisten wie het was..