Just the way.

Fayina stapte haar auto in en reed naar het centrum. Onder tussen had ze de muziek aan en tikte met haar vingers op het stuur. Het leek als of alles goed met haar ging maar dat was niet zo. Ze was net weer van de begrafenis van haar ex. En ze moest er nodig eens tussen uit. Helaas mocht ze nog geen alcohol drinken.
Maar ze had ook geen zin om thuis te zitten huilen. Waarom zou ze in vredes naam? Hij was vreemd gegaan zij niet. En daarna had hij zich van het dak af geflikkerd. Eigen schuld dus. Ze had de waarheid gezegd op de begrafenis en daar waren zijn ouders niet echt van gediend. Ze zagen haar dan ook liever gaan wat ze dan ook maar al te graag deed. Toen ze eenmaal bij het café was stapte ze uit en gooide de deur dicht. Ze keek even naar haar kleren die er best treurig uit zagen. Alles was zwart. Ze had zelfs een soort hoedje in haar haren. Snel trok ze die er uit. Waar door er een paar plukken haar los hing. Fayina pakte haar tasje en liep het café het was nog best vroeg voor 6 uur savonds. Maar ja wat wil je ook. Iedereen ging pas rond een uur of 10 11 uit. Fayina liep naar de bar en bestelde haar wat te drinken. Toen ze die eindelijk had en betaalde draaide ze zich om en liep naar een tafeltje toe. Maar onderweg was ze in gedachten verzonken waar door ze niet merkte da ze tegen iemand aan liep. Fayina schrok zich rot en zette een stap terug. Maar er was al wat drinken uit haar glas gevallen wat op de kleren van de jongeman zat. "Sorry, Sorry, Sorry" Sprak ze gehaast uit. Fayina legde haar tasje en glas op een tafel naast hen en pakte een servetje. Ze pakte het stof vast en begon te deppen. "Hoe kan ik ook zo dom zijn" Hoofd schuddend keek ze op naar de jongeman. "Sorry" Daarna richtte ze zich op de vlek en hoopte dat de sinas er nog uit kon komen.

[Elyaz -toch nog even een snelle gemaaktxD-]

De chagrijnige blik in zijn ogen was dodend op de voorbijgangers gericht. Wat hem zo chagrijnig had gemaakt was de confrontatie met zijn oh zo goede vriend Paul. Het liefst had hij gelijk het hoofd van de romp afgetrokken en afgeleverd bij Rachel. Ja, ook zij lag eruit. Het moest wel dat zij het tegen hen had gezegd, hoe moesten ze er anders achter komen? Boos trapte hij een blikje door de ruit, net langs het hoofd van iemand die eerst verontwaardigt keek, maar al snel doorliep na het zien van zijn blik. Het liefst was hij er op af gestormd en hem gelijkt van zijn leven beroofd. Maar toch weerhield iets hem daarvan, en dat iets was Ziva. Sinds hij haar kende, kon hij zichzelf een stuk beter beheersen. Maar er waren altijd momenten dat hij zichzelf alsnog verloor en hij weer de oude werd. Al probeerde hij dat zoveel mogelijk te voorkomen. Hij wilde veranderen, maar het was een proces, maar de agressiviteit in hem zou hij er nooit voor honderd procent uit krijgen. Waarschijnlijk was het gewoon erfelijk. Hij was hard toe aan wat afleiding, wat ontspanning, anders zou het dadelijk nog de grootste ruzie worden hier. Hij liep het dichtstbijzijnde café binnen. Hij keek een keertje rond, bah wat een dooie boel hier. Maar dat was misschien wel beter aangezien hij al chagrijnig zou worden als iemand te dicht langs hem afliep. Hij liep naar de bar en bestelde het gewoonlijke. Hij goot het in een keer achterover en bestelde de volgende. Het hielp dan maar voor heel even omdat hij een wolf was, maar lang genoeg om voor heel even ontspanning te zorgen. Hij deinsde opzij toen hij ineens wat voelde. Chagrijnig wierp hij zijn blik op hetgeen wat hem zojuist ondergeknoeit had. Al snel kreeg hij excuses naar zich toe geworpen. Hij ademde diep uit. Beheers je, word kalm, doe niets, wees aardig. Hield hij zichzelf voor. De Sinas stonk ontzettend aangezien hij een erg goede neus had. 'Maakt niet uit' Glimlachte hij zo spontaan mogelijk. Hij voelde dat ze zijn shirt vastpakte en begon te deppen. Hij spande zijn spieren aan. Het gebeurde zelden dat hij iemand zo dichtbij liet zonder deze gelijk opzij te duwen. Maar hij hielt zich in. Het was goed bedoeld, dat was wel duidelijk. 'Sorry dat ik zo reageerde, zit niet zo goed in me vel' Zei hij als verklaring. Het zou nogal dom zijn geweest als hij zo altijd had gedaan, Tussen beleefd en agressief in. Dan moest je gewoon kiezen voor een van de twee, toch? 'Elyaz, aangenaam' Stelde hij zichzelf voor, wel zo aardig na hoe hij had gedaan. Hij had dan nog wel veel erger gereageerd kunnen hebben, maar toch was dit ook onfatsoenlijk geweest.

Fayina keek op en keek de jongeman onderzoekend aan. 'Maakt niet uit' Het leek wel als of zijn lichaam heel wat anders zei. Dan zijn woorden. Maar het leek haar verstandig er niet op in te gaan. Maar al snel richtte ze zich op de vlek en beet op haar lip. Ze wist dat deppen beter was dan wrijven. Als je wreef dan maakte je het alleen maar erge. 'Sorry dat ik zo reageerde, zit niet zo goed in me vel' Fayina keek de jongeman weer aan en knikte. "Het geeft. Ben ik ook niet. Ik zou precies het zelfde reageren als het bij mij gebeurde." Antwoordde ze met een kleine glimlachje. Daarna keek ze naar het resultaat en knikte. Meer kon ze het er ook niet uit halen. Fayina keek naar de barman en gooide de servetjes naar hem toe. Zo hoefde het ze het niet zelf weg te gooien. Niet dat ze lui was ofzo. Maar de eerste de beste prullenbak stond aan het einde van de straat,
Fayina pakte haar glas en tasje weer en keek er naar. Misschien was het handig om een nieuwe te bestellen.
'Elyaz, aangenaam' Fayina keek weer naar de jongeman. "Fayina" Zei ze terwijl ze om haar heen keek.
"Hmm wil je wat drinken om het goed te maken?" Fayina liep zonder op antwoord te wachten en bestelde weer een sinas. Daarna keek ze naar de jongeman. Wachtend op wat hij zou gaan doen.
Gelukkig was hij niet al te boos. Het gebeurde haar wel eens vaker. Zulke dingen. En geloof me ze had genoeg klappen in het gezicht gehad. Maar ze was soms gewoon onhandig of ze lette niet op. Dat overkwam iedereen wel eens. En dan toch reageerde ze zo. Wat Fayina trouwens niet snapte. Ach ja wat maakte het ook uit. Het was gebeurd klaar. Al snel kwam het broertje van haar ex binnen. Fayina zuchtte en bekeek hem even. Wat leek hij toch op zijn broer van uiterlijk. Maar meer ook niet. Ze beet op haar lip en keek voor haar uit toen ze zag dat hij haar kant op kwam. Ze had geen zin in gezeik. Maar gelukkig had hij haar nog niet gezien. Fayina wou dit zo houden dus bleef ze naar beneden kijken. Ze dat de lossen plukken voor haar gezicht hingen. Ongeduldig wachtte ze op Elyaz en keek onder tussen via haar ooghoeken haar de jongen. Die nog wel naast haar ging staan. Shit als hij haar nu zag dan kreeg ze zeker een preek over wat ze zei.

Elyaz kreeg steeds meer de neiging om naar zijn auto te rennen en zichzelf helemaal kapot te blowen. Maar dat wilde hij niet, hij onderdrukte het. Hij werd er gek van als hij weer afhankelijk was van drank en drugs. Nee, deze keer zou hij zichzelf weten te beheersen. Laat het goede in je naar boven komen.. Hielt hij zich voor. Maar dat was toch een stuk makkelijker gezegd dan gedaan. Het was een hard gevecht in hem, maar tot nu toe ging het hem nog wel af. Hij luisterde naar de woorden die ze zei en knikte. Iets verder erop reageren, lukte hem niet, er kwam gewoon niets fatsoenlijks in hem op. Eigenlijk was het ook niet zo gek, zijn woordenboek van vriendelijke dingen was nog geen centimeter dik, en hij gebruikte het pas hooguit twee maanden. Dit had echt niet voor die twee maanden gebeurd moeten zijn, dan had ze vast en zeker buiten gelegen. Ook al was het dan niet expres, hem had dat doen echt niets uitgemaakt. Ergens voelde het beter om vriendelijk te zijn, maar toch was het enorm wennen en had hij regelmatig het probleem dat hij terugviel op zijn oude gedrag, zoals vandaag bijna gebeurde. Hij had genoeg shirtjes dus dat zou al geen probleem worden. Deze gooide hij gewoon weg, waarom moeite doen om het uit te wassen. Ze stelde zich voor als Fayina en ondertussen begon hij al wat relaxeder te worden. Hij keek op toen ze drinken aanbood. Hij keek een keer naar de Sinas. Eigenlijk hield hij er niet zo van, maar beter dan drank he. Hij knikte met een glimlachje, ook al vond hij het gewoonlijk niet fijn als mensen iets voor hem betaalde. Maar moeilijk wilde hij er nu niet over gaan doen. Hij volgde haar blik naar de jongen die binnenkwam. Hij keek weer naar Fayina. Zo te zien leek ze niet erg op haar gemak met die gast in haar buurt. Hij kende hem wel, nou ja, kende. Wat hij wel wist, was dat het een irritant ventje was, in zijn ogen dan in ieder geval. Hij zuchtte eens en nam het drinken aan. Hij dronk het aardig snel op. 'Zin om naar buiten te gaan?' Vroeg hij aan haar. Dan was ze in ieder geval uit de buurt van die gast.

Fayina rolde met haar ogen toen ze alleen maar een knik kreeg als antwoord. Ach ja wat viel er ook op te antwoorden. Fayina was echt blij dat Elyaz er geen probleem van maakte. Anders was ze misschien verder van huis geweest. Fayina beste dan ook maar een sinas voor hem. Daarna legde ze het geld neer en keek toe hij Elyaz het snel op dronk. Wat was er met hem. Vond hij haar gezelschap niet leuk of zo. Maar hij hoefde ook al weer niet de hele tijd bij haar te blijven. Als hij haar niet aaridg vond kon hij ook gewoon weg lopen. Maar al later bleek waarom hij snel dronk. Zin om naar buiten te gaan?' Fayina antwoordde door haar drinken snel op te drinken. Daarna pakte ze haar tasje en liep naar buiten. Ze keek nog even om naar de jongen en zag dat hij haar niet zag. Daar was ze dus blij mee. Fayina was Elyaz dankbaar. En zo te merken vond hij het niet eens erg anders dan vroeg hij ook niet of ze naar buiten gingen. Fayina stopte en keek om naar Elyaz."Waar wil je heen" Vroeg ze hem. Ergens hoopte ze dat hij niet ging zeggen dat hij naar een uitgaans gelegenheid wilde. Aangezien haar kleren daar niet echt voor waren. Fayina keek naar beneden en bekeek de jurk met hakken. Ze haatte die dingen. Omdat ze haar voeten afkneleden. Fayina twijfelde even maar trok ze daarna toch uit. Het boeide haar niet echt. Ze deed wel eens vaker zulke dingen.
Fayina ging op het bankje zitten wat een paar meter verder stond. Daarna keek ze weer naar Elyaz.


-flut-

Hij zag haar met haar ogen rollen. Hij keek even de andere kant op, Zijn ogen bleven even hangen bij een auto buiten. Herkende hij die niet..? Dacht hij, maar verder kwam hij ook niet. Het zou wel gewoon ergens op geleken hebben of te weinig indruk gemaakt hebben. Hij richtte zijn aandacht weer naar haar. Na zijn vraag had zij haar glas ook snel leeg gedronken. Hij glimlachte vaagjes waarna hij naar buiten liep. Achter haar aan, een soort rugdekking. Hij wist dat als die gast zijn bek open zou trekken tegen het meisje, dat hij weer een moord op zijn naam erbij kreeg, en dat wilde hij voorkomen. Hij liet zijn handen rusten in de zakken van de Nickelson bodywarmer die hij aanhad. Niet voor de warmte, maar gewoon, een gewoonte. Hij was zijn verleden zeker nog niet kwijt. En het kwam steeds vaker terug, alsof hij er verslaaft aan was. Hij glimlachte eens een keer spontaan terug toen ze hem dankbaar aankeek. Toen ze vroeg waar hij heen wilde haalde hij zijn schouder op. Hem maakte het niet uit. Hij had geen plannen voor vandaag. Eigenlijk had hij nooit echt plannen.. Hij keek altijd maar naar wat er op zijn pad kwam. Zo kon je voorkomen dat je misschien nog eens stress zou ervaren. Brr.. Dat wilde hij toch liever niet. 'Mij maakt niet uit, vind alles goed.. Wat vind je leuk?' Zei hij en keek eens rond. De mensen ontweken zijn blik, waarschijnlijk ook uit gewoonte. Tja, er waren er niet zo veel die uit zichzelf op hem afstapte om vrienden proberen te worden. En dan waren er ook nog bij die alleen vrienden wilde zijn om zijn steun te hebben, geen gevaar te lopen. Maar hij wist wel wie zijn echte vrienden waren en wie niet. En het duurde lang voordat je ook maar een beetje vertrouwen van hem had gewonnen. Tot nu toe waren alleen Stark, Shade, Ziva en nog enkele goede maten degene die hij vertrouwde. Terwijl hij de meeste van de andere toch ook al jaren kende. Hij zag haar naar beneden kijken, hij volgde eigenlijk automatisch haar blik. Toen ze de hakken uitdeed grijnsde hij. Hij kon zich goed voorstellen dat het ellendig lopen was op die dingen. Hijzelf trok altijd gewoon lekker makkelijke schoenen aan. Naar de prijs hoefde hij in ieder geval niet te kijken. Hij had toch genoeg in zijn pocket.