Oops

Meerdere mensen welkom !!


Een Veilside RX-7 werd geparkeerd op de parking naast een school. Ziva was niet de enige met een nice wagen, maar er waren wel weinige die zo'n race bak hadden. Ziva stapte uit en wandelde naar binnen. Toen ze net binnen was ging de bel. Ze wandelde wat rond in de gang, op zoek naar haar klas. Toen ze door de gang liep, hoorde ze jongens naar haar fluiten en praten over haar. Grappig, ze hoorde alles wat er gezegt werd. Haa, hier was haar klas. Ziva ging naar binnen en ging ergens van achter zitten. Ze had haar bluetooth opgezet en haar bluetooth oortje in haar oor gestoken. Ze had haar haren voor haar oren hangen, zo merkte je niet op dat ze muziek aan het luisteren was. De les begon en ze keek afwezig naar het bord, ze was totaal niet bij de les en was aan het dromen. Ze schoot uit haar gedachten toen de leerkracht iets aan haar vroeg. Ziva fronste een wenkbrauw bij die vraag. "Ik weet het niet." Zei ze op een gewone manier. "Let dan op!" Ziva hief haar schouders op. "Wat maakt jou dat uit dat ik nu oplet of niet? Daarbij ik heb andere dingen aan mijn hoofd. " Iedereen begon te lachen. Wat had ze nou grappig gezegt? Het was de waarheid verdommen. Ziva was geen opscheppertje ofzo, maar je kon haar beter gerust laten als ze zo afwezig keek. "Hou je grote mond maar." Ziva Zuchte en besloot er niet verder op in te gaan. Ze liet haar naar beneden zakken.En alsof de leerkracht er gewoon plezier in had leerlingen te irriteren ging ze verder tegen Ziva. "Toon een beetje respect en ga fatsoenlijk zitten." Ziva keek haar in haar ogen aan en bleef zitten hoe ze zat.Ze zuchte en deed even haar ogen toe. "Ga gewoon door met je les, en spendeer je tijd in iets nuttig." Zei Ziva rustig.De leerkracht wou er nog iets op toevoegen maar toch zweeg ze. Verstandig. Toen de les gedaan was nam Ziva haar boekentas en deed 1 riem over haar arm, maar de andere arm was niet rond haar arm. Dus de boekentas ruste op 1 schouder. Ze stapte naar haar kluisje en nam haar boeken eruit die ze voor de volgende lessen nodig had. Ze stapte naar de kantine om daar even te pauzeren. Ze was diep in gedachten verzonken, maar toch stapte ze door. Ze botste tegen iemand op en keek even geschrokken naar de persoon. "Sorry" zei ze snel en keek de persoon aan. Dat kwam ervan als je niet op lette..