Are u serious?

Met een verheugde grijns op zijn lippen en een gedreven en enigszins plezante blik in zijn ogen, duwde hij het gaspedaal in en schakelde al gelijk. Hij had een idee gehad, om iedereen hier versteld te laten staan. Hij was namelijk zwaar toe aan wat lol. Zijn manier van lol dan. Hij had een auto gekocht uit het buitenland, een geniale bak, hello kitty. Niemand zou verwachten dat die auto daadwerkelijk inhoud had. En niet zo'n beetje ook niet. Hij zou er nog mee kunnen winnen als alles goed ging. Hij keek op zijn horloge. Hij grijnsde, op het laatste moment zou hij aan komen, gelijk door racen. De ramen waren zo verduisterd dat niemand hem zou herkennen. Grijnzend reed hij door. Hij zag nu al de blikken, de lachende mensen. Het zware geluid van de motor paste niet bepaald bij de auto. Hij zag het al in zijn zicht verschijnen. Hij reed rustig door richting de start. Hij zag de blikken, grote lol had hij hier in de auto. Hoe zouden ze het vinden om te verliezen van een hello kitty bak? Ziva zou er ook moeten zijn. Hij was benieuwt of ze erachter zou komen dat hij het was. Ze had tenslotte eerder met hem geraced. Hij zette zijn auto klaar en keek wat rond, opzoek naar Ziva. Bij het startsein scheurde hij aan. Hij ging door de bochten heen, probeerde los te komen van de groep. Hij zag in de spiegel de mensen hun ogen niet geloven. Grijnzend ging hij de bochten door. Met kauwgom in zijn mond, zoals bijna altijd bij racen. Hij was alsmaar opzoek naar Ziva, ze zou dicht bij hem moeten liggen, ze was er goed. Misschien de auto die steeds naderde? Het was bijna neus aan neus.

Spoiler:

Ziva had haar auto helemaal laten ombouwen. Haar auto was gans zwart met paarse vlammen. Het was zalig, ook was haar auto verlaagt en had paarse verlichting onder haar auto laten zetten. Toch was haar auto nog niet af. Ze had nieuwe boxen laten zetten waardoor je de muziek echt heel hard hoorde, niet normaal. Ze had zoals meestal weinig aan, ze vond het grappig dat zoveel jongens naar haar keken maar gewoonweg niet tegen haar durfde praten omdat nu ondertussen echt al heel veel mensen afwisten van haar en Elyaz. Ziva stapte haar auto in en ging aan de start staan. Ook waren haar ramen verduistert, gewoon voor haar bij sommige races onbekend te houden…tot ze won. Ze keek in haar spiegels en zag een roze hello Kitty wagen. Ze schoot in haar lach. “ Dat meen je toch niet serieus?” Zei ze in haar eigen. Toen die auto zich bij de race auto’s aan de start parkeerde fronste een wenkbrauw. “Dat is gewoon verkr*chting van tuning auto’s.” Zei ze in haar eigen. Ze had niet eens door dat het Elyaz was die in de auto zat. Ze liet haar moter horen die hard begon te brullen. Het gebrul van haar auto kwam boven al de andere brullende auto’s. Al hoewel dat die hello kitty bak ook goed te horen was. Ziva drukte haar pendaal in en maakte een goede start. Ze keek verbaast toen die hello kitty eventjes aan kop ging. Een andere auto reed neus aan neus met de hello kitty wagen. “Neen, die is van mij kl**tzak.” Ziva stak de rest voorbij en ramde de andere auto naast Elyaz. Ze drukte iets in op het computertje en drukte een knop in. Haar auto gaf gas bij zodat ze hard tegen de zijkant van de andere auto sloeg, de bestuurder had geen controle meer en week uit. Niet veel later zag je hem tegen een boom opbotsen en ontploffen. Pff, spijtig van de auto, hij was best wel nice. Ziva zette haar muziek harder en je kon gemakkelijk meeluisteren ookal zat je kei vet van haar af. Het liedje van: Bounce van de zanger Timbaland werd afgespeeld. Ziva probeerde door de venster te kijken van de hello kitty wagen…maar ze zag er niet door. Dat was balen….Ze wou wel eens willen weten wie zoveel lef had zich met zo’n wagen te laten zien. Maar toch, hij was goed gebouwd…ookal paste de kleur er niet bij. “Time to teach you a lesson.” Tikte ze in het scherm en verstuurde het naar de bestuurder in de hello kitty. Ziva haar gehele naam en Nr was verandert.. dus zelfs als het Elyaz was zou die haar niet herkennen. Maar als hij op haar rij technieken lette zou ze haar meteen kennen. Ziva gebruikte haar nitro nog niet, ze wou het tot nu toe eerlijk houden. Nou ja…eerlijk? Ziva reed de hello kitty auto voorbij en duwde hem hard tegen zijn voorkant met haar achterkant. Echt veel lak was er niet af van haar auto…zo wel zou ze het zelf wel bewerken. De donkere grond werd verlicht door haar paarse verlichting onder haar auto, het was dan ook deze keer avond en zo zag je de verlichting dan ook zeer goed...

Met een grijns keek hij naar alle mensen die ongelovig keken wanneer hij zich aansloot bij de start. Als ze wisten dat hij het was hadden ze wel anders gekeken. Minder van 'We maken je wel in'. Met een grijns had hij dan ook de start verlaten. Damn dit voelde lol. Hij ging door de bochten en keek chagrijnig in zijn spiegel toen hij druk voelde tegen zijn auto. Maar toen iemand anders het al oploste grijnsde hij. Zijn blik bleef hangen bij die auto. Hij wilde weten wie het was, maar net als de zijne had de auto sterk verduisterde ramen. Hij liet zijn blik niet afwenden, hij lette op de rijstijl, of hij het eens eerder had gezien. Hij reed nu puur op gevoel. Hij kende de route als zijn broekzak. Hij was hier opgegroeid, had hier alles uitgetest. Hij wist zelfs waar er stenen los lagen langs de weg. De auto hield hem goed bij. Het leek verdacht veel op de auto die hij had gewonnen voor Ziva. Toen.. met dat ongeluk. Alleen de bouw dan. Misschien was het Ziva? Nu hij er zo over nadacht.. De rijstijl was ook precies Ziva.. Hij keek op toen hij een berichtje kreeg. Hij grijnsde. 'Lol, ik ken jou' Stuurde hij met een grijns. Puur om haar ook aan het denken te zetten. Hij was benieuwt of ze het zou weten voor de finish. Dit keek wilde hij winnen, en zou het dan ook in de strijd gooien. Hij gebruikte de nitro. Omdat hij het nu gebruikte zou hij het nog voor de finish weer kunnen gebruiken. Hij keek naar de auto, nek aan nek. Uitdagend keek hij ernaar.

-Ik ben weer terugg, heb het allemaal achter de rug en weer meer in een rpg-mood xD hahah-

'Lol, ik ken jou' Ziva fronste een wenkbrauw. Nou ja, er waren der echt wel veel die haar kende...maar voor haar rijstijl te kennen moest je haar echt goed kennen. Ze hield de weg in het oog, maar dacht ook na wie het zou kunnen zijn. "Who am i?" Stuurde ze terug. Tijdens het racen sprak ze altijd in het engels...naja meestal. Ze wou haar identiteit dan ook niet bekend maken als ze aan het racen was. Ziva drifte in een bocht en trok hem op toen de bocht achter de rug was. Haar auto maakte meer snelheid maar nog steeds was het nek aan nek race. Ze keek in haar achteruitspiegel. De auto's achter hen probeerde hen te rammen. Opeens voelde ze een stoot tegen haar zijkant van haar auto. Nee, dit wou ze geen 2de keer meemaken. Ze wou niet weer een auto verliezen. En nu zeker niet. Ziva verminderde haar snelheid en probeerde haar wielen tegen de wielen van haar tegenstander te zetten, maar haar plan lukte niet. Een andere auto was nu tegen de hello kitty auto aan het racen. Ziva nam weer afstand van haar tegenstander, maar toen haar auto voldoende snelheid bereikte beukte ze hard met haar auto tegen haar tegenstander zijn auto. Deze kon onmogelijk zijn auto nog onder control houden en knalde ergens tegen. Dat was al de 2de vandaag. Opeens zag ze dat de hello Kitty auto aan kop was. Ziva drukte haar Nitro knop in en haar auto bereikte een snelheid die abnormaal hoog was. Weer kwam ze naast de hello kitty auto Racen. Ze vloekte iets in Arabisch toen ze de Hello Kitty Auto nog niet voorbij kon steken. "Dit kan toch niet zo moeilijk zijn." Sprak ze deze keer in arabisch. Als ze kwaad was of gefrustreed was sprak ze wel vaker in Arabisch. Ze kende vele talen, maar Engels, nederlands en Arabisch waren haar hoofdtalen. Turks, spaans en Italiaans kon ze ook..maar niet zo vlot. Ziva was nu echt gefrustreerd toen haar auto die Hello Kitty auto niet kon voorbijsteken en nu zelfs niet meer gelijk met hem reed. Ze sloeg hard op haar stuur en als ze kon spuuwde haar ogen vuur. Haar ogen waren Zwart van woede. Haar ogen konden 4 kleuren aannemen. Blauw, Groen, Donkerbruin en Zwart. Blauw was alleen in haar wolvengedaante. Groen was als ze echt gelukkig was. Donkerbruin was neutraal en Zwart was woede. Maar die kleuren hielden het maar 5-10 minuten en dan veranderde ze weer naar donkerbruin. Alleen als ze wolf was bleven de blauwe ogen blauw. Ziva kwam achter de hello Kitty auto. Ze kon het niet meer halen. De finisch was in zicht en wanhopig drukte ze de nitro in. Maar toch kwam ze als 2de aan. Ze trok aan haar handrem en de auto kwam slippend en zijdelings tot stil stand. Ze begon weer in arabisch te vloeken. Ze keek naar de Hello Kitty auto en vroeg haar eigen nu wel echt af wie haar verslagen had. Ze was vaak verslagen geweest, maar de laatste tijd niet meer. Alleen door..Elyaz. Ziva dacht na. Dat was Elyaz toch niet? Ze bleef in haar auto zitten, en wachte af wie uit die roze auto zou stappen. Als die gast of wijf niet uitstapte zou ze haar/hem wel achterna gaan. Ze wou weten wie haar verslagen had, kost wat kost.

Welkom terug <3 ik heb je gemist ! x

Met een grijns dacht hij aan hoe ze nu in de auto zou zitten. Zichzelf afvragend wie hij zou zijn. Na een tijdje kreeg hij antwoord. Bevestiging dat het Ziva was, aangezien de meeste geen engels praatte. ‘Tja..’ Was het enige wat hij terug stuurde. In kutten blonk hij uit. Hij had al vele mensen tot waanzin gedreven, inclusief zijn eigen ouders. Nouja.. Ouders.. Voor hem waren het geen ouders. Gewoon levensverziekers. Met een grijns ging hij door de bocht, tegelijk met Ziva. Hij keek in zijn spiegel toen hij zag dat ze geramd werd. Toen ze afzakte, kwam er een ander in haar plaats. Mooi niet, dacht hij. Door te drukken op een knopje, kwamen er vlijmscherpe en ijzersterke messen uit zijn auto. Hij keek naast zich naar de auto. Hij draaide zijn stuur en beukte tegen de zijkant van de auto. Heel de auto was nu verkloot. De zijkant lag open en de banden waren ook kapot. Tja.. Dat krijg je in een race waar geen regels zijn. Hij keek terug in de spiegel en zag dat Ziva weer vaart maakte en bij hem kwam. Hij liet de messen terug klappen. Hij zou die auto heus niet kapot gaan maken. Nee, hij wilde een eerlijke race met haar zonder valse en gemene trucjes. Hij schakelde een keer en keek naar hoe ze hem probeerde in te halen. Hij grijnsde bij het gevoel wat in hem doordrong. Net als pijn voelde hij haar frustratie, en dat maakte het alleen maar leuker. Langzamerhand lukte het hem een voorsprong te nemen. Hij voelde het gevoel oplopen. Grijnzend drukte hij de nitro nog eens in. Hij kwam aan bij de finish en liet zijn auto al driftend tot stilstand komen. Hij zag de blikken van de mensen. Vol ongeloof. Hoe kon zo’n blije rotbak serieus winnen, dat was gewoon in hun ogen af te lezen. Hij opende zijn raam een beetje om de prijs in ontvangst te nemen. Het geld. Ook al had hij genoeg, kon er altijd wel bij. Hij zag de gozer kijken, althans, hij probeerde te kijken. Maar door het petje zo te draaien was hij onherkenbaar. Hij wilde de mensen zo verward laten, zijn mondhoek sierde wat waarna hij met plankgas aanreed. Met piepende banden reed hij tussen de menigte door die net optijd nog weg konden. Hij nam sluipwegen voor het geval iemand zou volgen. Na een hele poos kwam hij tot stilstand. Hij pakte het geld en ging tellen. Het was toch een behoorlijk bedrag. Maar wat wilde je? Je nam het risico je leven te verliezen in zo’n race. Dat deden de meeste niet voor hun plezier. Hijzelf wel. Hij zocht altijd gevaar op. Hij was er gewoon verslaaft aan. Het had hem vaak in de problemen gewerkt, maar zolang hij nog in staat was door te gaan zou niets hem ervan weerhouden. Nouja.. Ziva en zijn familie misschien. Zij waren de enigste reden dat hij nog een beetje voorzichtig deed. Rustig bleef hij zitten. Hij had gezien dat hij gevolgd was. En die auto stond daar nu. Hij zag ook dat het Ziva was. Met een grijns keek hij toe. Wachtend. Misschien zou ze komen, grijnzend deed hij alsof hij aan wilde racen.

Ziva maakte haar ogen tot spleetjes. Ze was ervan bewust dat zij niet de enige was die ervan versteld stond. Maar Ziva was eerder venijnig. Ze kon er niet tegen dat ze verslagen werd, en dat ze dan ook eens niet kon zien wie haar degelijk had verslagen. De roze auto ging er met piepende banden van door, maar stopte bij die gast die het geld gaf. Ziva zou niet rusten, ze zou te weten komen wie dat was. Ziva vertrok ook met piepende banden en ging die roze auto achterna. Ze keek op haar scherm toen er een oproep op kwam, ze drukte op een knopje. “Ziva, laat die auto.” Ziva begon in Arabisch te praten tegen die jongen. Die jongen verstond dan ook Arabisch. “Ik ga die auto achterna. Ik moet weten wie het is. Ik heb trouwens al een idee wie het kan zijn.” Ze legde af en liet haar moter brullen. Ze scheurde ervan door, voor de auto door. Ze wist dat degene die in de auto zat geen uitdaging aan de kant schoof. Maar ze had al zo’n vermoeden dat het haar vriendje was, toch wou ze het zeker weten. Weer sprongen er mensen aan de kant en hard drukte ze op haar toeter, dat die is aan de kant gingen. Ze zette haar muziek op, het liedje van: On the Floor van jennifer Lopez kwam erop. Ze begon weer te driften in de bochten en probeerde nu voor de auto te blijven. Rusten zou ze niet doen, die bestuurder zou te weten komen dat er niet met haar te sollen viel, maar als het Elyaz was dan had hij haar serieus liggen gehad. Toen ze er genoeg van had trok ze haar handrem op zodat ze een halve draai maakte en tot stil stand kwam. Die auto moest maar zorgen dat hij op tijd kon stoppen en niet tegen Ziva’s auto aanbotste. Ziva keek door haar vooruit die ook verduistert was.