I’m not afraid because I know just Where to go

Zong ze zachtjes mee. Ze jogde rustig langs het strand. Ooh, ze wist het nu echt zeker. Ze hielt van Seth. Maar ze kon het hem nog niet vertellen. Gisteren was ze Sam tegen gekomen. Ze hadden best wel een leuk gesprek. Maar ze had het nog niet tegen Seth gezegd. Maar Sevens zou ze het hem wel zeggen. Hij mocht van hem de wolven nog niet zelf opzoeken, maar Sam had gezegt dat haar helemaal niks meer kan gebeuren. Naja, ze zou nu toch maar naar Seth luisteren, want misschien zou hij kwaad worden als ze de roedel zelf zou opzoeken. En dan was zij in de schuld. Nee, ze wou alles behalve Seth’s vertouwen verliezen. En wie weet had Paul nog steeds een haat aan Sarina, dan kon Paul haar wel aanvallen, als ze alleen was. Ze had gehoort dat Paul zelfbeheersingproblemen had. Ja, dat kon heel erg in zijn nadeel spelen. Als hij dan eens kwaad werd op een mens, en in een wolf veranderde, dan wist meteen iedereen het. Was het misschien daarom dat Paul haar niet vertrouwde? Hmm, ze zou zijn vertrouwen wel winnen. Op 1 of ander manier. Nu dacht ze weer aan Bella. Ze zou nog eens bij haar op bezoek moeten gaan. Voor haar Was Bella een beste vriendin. Ze schaamde haar een beetje, dat ze door Seth, niet meer naar haar was gegaan. Sarina stopte en deed stretch oefeningen. Tot ze geluid hoorde. Ze keek naar de kant waarvan ze het geluid hoorde. Ze zag een jonge afkomen met Donker bruin haar, en een redelijk donker uiterlijk. Ook merkte Sarina de tattoo op. Hij kwam dus ook uit die roedel. Ze knikte naar de jongen.

& Jacob