Seth, Buddy!

Zijn asgrijze wolvenogen richtte zich op de bomen. Jared was opweg richting La Push, het strand waar veel kinderen van het resevaat kwamen. Jared had het een en ander opgevangen in de pack, namelijk dingen die Paul had gedacht toen ie behoorlijk woedend leek te zijn. Seth, hij was hoogst waarschijnlijk ingeprent met iemand.. Jared leek het maar drie keer niks, ingeprent met iemand zijn.. Wat had dat voor zin ? Elke keer aan die persoon denken, de aarde niet meer onder je voelen, nergens anders meer aan kunnen denken dan aan haar.. Jared zou gek worden! Om al z’n aandacht aan een meisje te verspillen. Oké, het was wel leuk om afentoe grappen uit te halen maar meer ook niet. Jared ontweek de blikken van meisjes vooral, probeerde ze niet recht in hun ogen te kijken om een inprent te voorkomen.. Ouder worden zou Jared toch niet, gelukkig aan de ene kant. Toen het strand in zicht kwam minderde Jared vaart om in een soepele beweging te veranderen in zijn menselijke lijf waarna zijn korte broek aangetrokken werd, deze reikte net zijn knieén. Net voordat hij was veranderd had Jared een korte wolvenhuil laten horen, gericht aan Seth. Het was een lang verhaal maar het kwam er op neer dat Seth en Jared redelijk goed bevriend waren. Natuurlijk niet zoals Jared en Sam maar alsnog, het waren goede vrienden. In een rustig tempo liep hij richting de plaats waar een paar boomstammen lagen, vaker kwamen ze hier om te praten of gek te doen. Jared was wel is benieuwd naar het inprent verhaal van Seth, wie weet kon Jared nog wel ff lachen.

&& Seth.

Een jonge wolf denderde door het bos. Zijn poten renden enorm snel alsof hij niet meer kon volgen. Hij snoof de geuren op en liep door. Hij had een roedellid geroken van de verte en daar was hij nu naartoe aan het gaan. De wolf rende zo snel als hij kon en toen hij aan het strand aankwam werd hij weer mens. Hij keek nieuwsgierig om zich heen en liep in de richting van de geur. Hij rekte zich eens uit en zag verderop Jared staan. Hij zuchtte kort en liep naar hem toe. Hij en Jared waren al iets beter bevriend dan hij en Paul. Jared was zeker meer bevriend met Sam, maar dat was normaal want hij was hun leider. De jongen knikte naar hem en gaf Jared een speelse duw. Hij wist heus wel waarover hij zou praten. Hij had alle gedachten gehoord, vooral van Paul. Hij vond het maar raar dat de rest zich er niet bij had gevoegd zoals Quil of Embry. Die twee en Jared zag je het meest van allemaal rondlopen. Een kleine grijns sierde zijn lippen terwijl hij voor de jongen plaatsvond. "Ik weet waarom je met me wil praten. Ik ben niet dom.. Waarom eigenlijk? Het is mijn stomme keuze oké?" Meteen zei hij zijn mening. Hij vond het lastig dat iedereen zeurde of lachte omdat hij een inprent had. Nou en? Zij konden dat heus wel zelf meemaken. Seth snoof en keek hem kalm aan.

Jared dacht rustig na, zijn gedachtes waren bij van alles en nog wat op dit moment. Zou alles anders zijn als je ingeprent was met iemand ? Zou het fijner zijn om niet zelf meer te kunnen denken ? Hoe zou het eigenlijk allemaal zijn, het waren allemaal onbeantwoorde vragen die zich in zijn hoofd bleven afspelen. Sam leek zo gelukkig te zijn met Emely maar het was één keer fout gegaan en daar was Jared zelf bij geweest. Diep ademde Jared in terwijl de geur van Seth duidelijk ruikbaar was op het moment dat Seth knikte en hem een speelse duw gaf. Een grimas verscheen op Jared zijn gezicht terwijl hij hem speel terug duwde. ’Hee, jochie.’ Zo noemde sommige hem, Jared alleen om hem meestal te plagen. Een kleine grijns sierde de lippen van Seth. ‘Ik weet waarom je met me wil praten. Ik ben niet dom.. Waarom eigenlijk? Het is mijn stomme keuze oké?’ Met een grimas keek Jared hem aan. Zo te horen had de ruzie met Paul hem niet erg goed gedaan over zijn inprent. ’Rustig aan Seth. Waarom ik met je wil praten ? Ik was alleen nieuwsgierig naar m’n nieuwe schoonzusje dus vertel het verhaal maar is. Ik weet namelijk niet wie het is dus je hebt me heel wat bij te vertellen.’ Grijnzend keek Jared hem aan terwijl zijn amandelbruine ogen op Seth gericht waren. ’Je kan die keuze niet zelf maken Seth. Het is iets wat gebeurd zonder erover na te denken.’ Jared dacht na, zou hij ernaar moeten verlangen of het eerder ontwijken ? Zijn gevoel ging eigenlijk uit naar de tweede gedachte die in hem opspeelde en zijn hoofd afkeurend heen en weer liet bewegen. ’Wees blij, ik denk niet dat ik erop zit te wachten..’ Ademloos keek Jared een keer naar het strand terwijl zijn blik al snel weer op Seth gericht was, lichtelijk nieuwsgierig maar ook deels plagend van ‘kom-op-vertel-het-van-a-tot-z’

Seth voelde de duw die hij terug kreeg van Jared en grijnsde. Hij legde zijn armen over elkaar en keek naar zijn broeder die begon te vertellen. Hij zweeg even en luisterde naar de woorden van hem. Hij had gelijk over het laatste. Je kon het zelf niet kiezen, je werd het of niet. Hij zuchtte diep en dacht weer even aan de reactie van Paul. Hatelijk gewoon. Hij knikte maar even toen hij de blik zag van Jared. Hij kende die blik heel goed. Seth grinnikte even en begon zijn verhaal. "Het begon een maand geleden ongeveer. Ik was door het bos aan het gaan om te waken en er was een meisje aangevallen door een vampier. Ik was in wolvenvorm en redde haar, maar toen ik die prachtige ogen zag prentte ik met haar in.. Het gebeurde plots en zomaar en ik wist niet wat er gebeurde. Uit angst voor de waarheid ben ik weggelopen en nadien ben ik haar in mijn mensenvorm tegengekomen. Ze vertelde dat ze een wees was dus nam ik haar mee. En toen gebeurde het, iets dat ik niet verwachtte. Toen zag ze ons in de wolvenvorm.." Hij haalde diep adem en keek naar Jared. Hij keek even om zich heen en dan weer naar hem. Hij herinnerde zich ook de andere woorden weer van hem. "Het zal jou en Paul ook overkomen, dat weet ik zeker.. Zelfs als je de meisjes gaat ontwijken." Hij glimlachte en wachtte op een reactie. Het was de waarheid die hij sprak. Iedereen zou inprenten.

Seth grinnikte een keer terwijl hij begon met spreken. ‘Het begon een maand geleden ongeveer. Ik was door het bos aan het gaan om te waken en er was een meisje aangevallen door een vampier. Ik was in wolvenvorm en redde haar, maar toen ik die prachtige ogen zag prentte ik met haar in.. Het gebeurde plots en zomaar en ik wist niet wat er gebeurde. Uit angst voor de waarheid ben ik weg gelopen en nadien ben ik haar in mensenvorm tegen gekomen. Ze vertelde dat ze een wees was dus nam ik haar mee. En toen gebeurde het, iets dat ik niet verwachtte. Toen zag ze ons in de wolvenvorm..’ Jared schudde één keer zijn hoofd. ’Het belangrijkste is dat je haar beschermd hebt Seth, ieder mens verdiend onze bescherming! Herkende ze je of hoe vertelde ze het ? Want het lijkt me apart dat ze je herkende in je menselijke vorm meteen denk ik.. Hoe reageerde ze erop ?’ Jared knikte een keer. ‘Het zal jou en Paul ook overkomen, dat weet ik zeker.. Zelfs als je de meisjes gaat ontwijken.’ Kort knikte Jared een keer. ’Ik ben der ook bang voor, maar ik wil het zo lang mogelijk uitstellen. Het zal namelijk ook gevaren met zich mee brengen, niet alleen positieve dingen maar ook negatieve dingen. Vijanden die weten hoe ze ons kunnen leren beheersen door hun iets aan te doen.. Hoe reageerde Sam erop ?’

Seth keek naar Jared en zweeg even. Hij vroeg of ze hem had herkend en hoe ze het zei. Seth dacht diep na aan de tijd dat hij haar tegenkwam in de normale mensenvorm. Hij zweeg even en keek weer naar Jared. "Ze vroeg als eerste of we elkaar niet eerder tegengekomen waren. Ik weigerde en vertelde haar bepaalde dingen. En toen ze erachter kwam was ze wel kwaad omdat ik loog, maar nu begrijpt ze waarom. En Sam was razend omdat ik het niet eerder aan hem had verteld, maar alles is opgelost nu en ik hoop voor altijd want ik haat die ruzie's." Hij haalde diep adem en stak zijn handen in zijn zakken. Hij richtte zijn bruine ogen op zijn broeder die nog wat zei. Dat hij er bang voor was en het nu nog ontweek. Dat het ook gevaarlijk was. Seth knikte. "Dat is het wel, maar niemand kan hun iets doen door de inprenting en zo kunnen we zelfs meer vijanden uitschakelen. Maargoed.. Het is gebeurd en niet terug te draaien. Er moet mee geleefd worden." Hij keek kort naar de omgeving. De zee was saai. Er waren alleen maar kleine golven en meer niet. Seth rekte zich geeuwend uit en keek weer naar zijn broeder. Ookal was het geen echte broer, ze noemden elkaar wel zo.

‘Ze vroeg als eerste of we elkaar niet eerder tegen gekomen waren. Ik weigerde en vertelde haar bepaalde dingen. En toen ze erachter kwam was ze wel kraad omdat ik loog. Maar nu begrijpt ze waarom. En Sam was razend omdat ik het niet eerder aan hem had verteld, maar alles is opgelost nu en ik hoop voor altijd want ik haat ruzie’s’ Jared schudde zijn hoofd een keer en dacht rustig na. ’Hoe ben je onder het alpha bevel uitgekomen ? Sam heeft ons gedwongen er nooit over te mogen praten..’ Seth knikte op zijn eerder woorden en begon weer te spreken. ‘Dat is het wel, maar niemand kan hun iets doen door de inprenting en zo kunnen we zelfs meer vijanden uitschakelen. Maar goed.. Het is gebeurd en niet terug te draaien. Er moet mee geleefd worden.’ Kort knikte Jared instemmend terwijl zijn blik uitdagend werd. Misschien heb je gelijk. Iniedegeval gefeliciteerd jochie. Ik ga je niet straffen,uitschelden etc want het heeft toch geen zin. Het lot zou het niet bepaald hebben als het niet zo had moeten zijn.’ Rustig stond Jared op terwijl hij diep inademde. ’Genoeg serieus gepraat. Ik heb wel weer is zin in een gek-duwend-sloop-alles-om-je-heen gevecht, of eerder oefen gevecht dan maar.’ Zonder op toestemming te wachten liep hij naar de bosjes om zijn broek uit te doen waarna hij veranderde in een amandkleurige soort wolf waarna een brullend geluid hoorbaar werd met een uitdagende uitstaling. Zijn vacht bleef met woorden moeilijk te beschrijven, te tintelingen van donkere kleuren maar ook de lichtere kleuren maakte het bijna onmogelijk. Alleen de asgrijze ogen bleven altijd op hun doel gericht.

Seth zweeg even en zuchtte diep. Hij keek naar Jared en luisterde naar zijn gedachten. "Niet.. Ik was het niet. We trainden en ze kwam naar buiten. Ze zocht me en zag ons in wolvenvorm. Ze zag me terug veranderen naar mens en toen wist ze het. Nu mag ik er met haar over praten, maar het was niet mijn fout. Ik wou het heel laat zeggen, pas als ik met Sam gepraat had, maar ze was te snel." Hij zuchtte bij die woorden en keek naar Jared. Hij haatte dit, nouja om weer aan die ruzie te denken. De jongen hoorde de woorden en glimlachte even. "Dankje, Jared.. Fijn dat je me begrijpt. Maar nu iets anders.." Hij volgde Jared die in de struiken verdween en als zijn asgrijze wolf terugkwam. Seth grijnsde en rende op hem af terwijl hij lopend in de wolf veranderde. Hij sprong op de asgrijze wolf en knabbelde speels in zijn oor. Hij gromde luid en duwde zijn poten tegen de zij van Jared. Hij schudde zijn kop even en liet los. Trippelend liep hij rond de wolf en een harde grom volgde alweer.

Jared was blij met zijn aparte kleur. Hij was donkerbruin met lichtbruin. Meer amandelkleurig, het was een zeldzame maar aangenaamde kleur in de herfst en in de lente. Ook in de zomer was het erg fijn en het had zijn minpunten in de winter. ‘Niet.. Ik was het niet. We trainden en ze kwam naar buiten. Ze zocht me en zag ons in wolvenvorm. Ze zag me terug veranderen naar mens en toen wist ze het. Nu mag k er met haar over praten, maar het was niet mijn fout. Ik wou het heel laat zeggen, pas als ik met San gepraat had, maar ze was te snel. Dankje, Jared.. Fijn dat je me begrijpt. Maar nu iets anders..’ Seth kwam daarna op hem afgerend en knabbelde speels in zijn oor. Luid gromde hij terwijl Jared dat ook deed. Seth zijn poten werden tegen zijn flanken aan drukte. Jared gromde luid terwijl hij zonder enige waarschuwing naar voren sprong en Seth richting het water duwde. Met grommende geluiden vanuit zijn borst, een speelse blik in zijn ogen en een uitdagende houding. Jared kreeg Seth uiteindelijk het water in terwijl Jared er daarna met een gekke sprong insprong waarna zijn donker bruine vacht nog donkerder was dan normaal. Rustig liep hij het water uit terwijl hij diep inademde. ’Zo, heerlijke douche gehad Seth ?’ waren de gedachtes van Jared terwijl hij uitdagend naar Seth keek die zich ook uitgebreid aan het uitschudde was waarna Jared dat ook een keertje deed.

De jonge wolf grauwde en voelde de duw van Jared. Hij wilde terugduwen, maar opnieuw begon de grotere wolf te duwen. Hij gromde en probeerde terug te duwen, nog steeds, maar het lukte niet. Hij plonstte in het water en voelde de frisse lucht door zijn longen. Hij sprong uit het water en schudde zijn vacht uit. Hij hoorde de woorden van zijn broeder en een grom verliet zijn keel. "Tuurlijk.. Gelukkig is het lekker warm in ons lichaam, anders had ik je nog wat aangedaan." De jonge wolf trippelde naar Jared toe en besprong hem opnieuw. Hij legde zijn voorpoten over de rug van zijn broeder. Hij wreef met zijn hoofd langs het hoofd van Jared. Hij gromde zacht en speels. Dit zouden verliefde wolven doen, maar omdat ze zo'n goede band hadden deden ze het zomaar eens. Seth beet opeens iets harder in het oor van de amandelkleurige wolf. Hij grijnsde breed en sprong weg. Hij rende weg en keek even achterom. "Pak me dan als je kan!" Hij lachtte luid en denderde over het zand. "Oh wacht.. Dat kan je niet!" Van hem mocht Jared proberen, maar ze wisten allebei dat Seth heel snel was omdat hij kleiner was en minder woog. Maar als Jared slim was en een andere truc probeerde, kon hij hem zeker laten struikelen.

‘Tuurlijk.. Gelukkig is het lekker warm in ons lichaam, anders had ik je nog wat aangedaan.’ Jared green terwijl hij voelde hoe Seth zijn voorpoten over de rug van Jared gelegd werden terwijl zijn kop tegen de zijne gevreven werd. Daarna beet Seth ineens in zijn oor, harder dan verwacht. Jared greens terwijl hij luid gromde. ‘Pak me dan als je kan. Oh wacht.. Dat kan je niet!’ Jared greens een keer terwijl hij luid gromde. Jared had het voordeel van zijn goede ogen. Jared stond bekend om zijn vergaande gezichtsvermogen. Jared kon het verste zien van allemaal wat hem veel goede voordelen gaf tijdens missie’s naar vampieren. Jared zag ze altijd eerder, nog voordat Jared ze überhoud geroken had zelfs. Jared zette de achtervolging in terwijl Jared op het einde al iets zag. Jared minderde iets van zijn snelheid en verzamelde zijn krachten voor een krachtige sprong. Jared was meestal slim, liet niet zijn hoogte punten aan iedereen zien.. Heel soms maar namelijk. Luid gromde hij terwijl Jared een sprint inzette waarna Jared boven op hem sprong. ’Zandmonster! Je bent echt mooi zo Seth, al dat zand maakt het plaatje echt compleet!’ Breed grijnsde Jared terwijl zijn tong uit zijn bek hing en het er grappig uitzag. Jared beet plagend in de poten van Seth die op zijn rug gedrukt lag in het zand terwijl Jared zijn bovenlichaam op dat van Seth gedrukt had.

De jonge wolf gromde en rende supersnel. Hij lette niet meer op de andere wolf, maar toen hij toch stiekem eens achterom keek zag hij de wolf enorm dichtbij. Hij schrok, remde en voelde het gewicht op zijn lichaam. Hij rolde door het zand en lag nadien op zijn rug. Doordat hij nat was door het water, plakte het zand enorm hard. Hij snoof luid en spuwde wat zand uit zijn bek. Hij drukte zijn oren in zijn nek en keek naar Jared die zijn gewicht volop hem drukte. Hij voelde de beten in zijn poten en gaf Jared een klap met zijn poot, maar zonder zijn klauwen. Hij grijnsde en hapte naar de snuit van zijn vriend. Hij sloot kort zijn ogen en bleef zacht liggen. Hij hield zich stil en zodra het gewicht verminderde gooide hij de wolf van zich af. Hij rende naar de zee en met een grote sprong plonste hij erin. Hij spoelde het zand van hem af en bleef in het water staan. "Kom dan!" Opnieuw zijn stem heel uitdagend om nog een vechtpartijtje.

Toen Jared een klap kreeg met een van de poten van Seth schudde hij verward zijn grootte kop een keertje. Gelukkig werden zijn nagels er niet bij gebruikt, niet dat het iets had gegeven. Jared geneesde namelijk erg snel. Een weerwolf ding natuurlijk. Seth grijnsde terwijl hij hapte naar zijn snuit waarna ze kort zo bleven liggen. Seth sloot zijn ogen terwijl hij bleef liggen. Toen Jared iets verschoof gooide Seth, Jared van zich af. Seth rende daarna hard richting de zee terwijl hij erin sprong en het zand van zichzelf afspoelde. Jared draafde in een rustig tempo terug richting Seth terwijl die in het water bleef staan. ‘Kom dan!’ Zijn gedachte was uitdagend en de jonge wolf leek er echt zin in te hebben. ’Zo, jochie. Heb je der zin in vandaag!’ Jared greens bij de gedachte en sprong met een paar gekke sprongen het water in terwijl hij met zijn gewicht boven op Seth sprong en deze om liet rollen. Daarna rolde Jared zo weer van Seth af terwijl zijn blik uitdagend was maar Jared toch een paar secondes stil bleef liggen om op adem te komen.