Relax. ~ Eddie ~

Beginselen van de ochtend waren duidelijk. Vogels waren hun liederen aan het fluiten, de zon was al bijna aan de top van de hemel. Bladeren kwamen uit hun schuilplaatsen, bloemen klapte zichzelf open. Het was een prachtige dag. Een prachtige dag, dat zou het dus worden. Misschien kon Rachel voor de verandering is opzoek gaan naar verkoeling, ookal had ze eigenlijk dienst. Iets wat de roedel steeds vaker leek te hebben, wat steeds zwaarder leek te worden. Voor iedereen binnen de roedel. Je ogen open houden, dat werd steeds moeilijker. Niet alleen voor Rachel, de andere leken er ook last van te hebben. Met soepele passen werd haar lichaam in beweging gezet. Lichtelijk stijfjes was ze, aangezien ze in slaap was gevallen tijdens haar dienst van afgelopen nacht. Misschien was het niet zo slim geweest om niet naar Paul toe te gaan, het leek wel alsof ze door het roedel onbewust uit elkaar getrokken werden. Krachtig schudde ze haar zwarte wolvenkop een keer, nee zo mocht ze niet denken. Haar lichaam bewoog zich vooruit, zonder enige besef waar heen. Misschien richting La push, of een ander gedeelte met water wat verkoeling aan haar lichaam kon bieden op dit moment. Een kleine dertig minuten later, schudde ze haar hoofd nogmaals, onderzoekend om zich heen. Een geur die zich kort in haar neus bevond, het was een vertrouwde vampieren lucht. Waarschijnlijk had ze de grens gepasseerd, maar de Cullens deden haar hopelijk niks. Aangezien Rachel altijd vriendelijk was tegenover hun. Toen zich een meer voor haar neus bevond stonden haar oren strak naar voren. Hemelsblauw water. Verkoeling, schoot er door haar hoofd heen. Rustig liep ze het water in, enkele flinke slokken water werden genomen. Langzaam aan begon ze nu toch echt wakker te worden. Na enkele stappen dieper het water ingelopen te zijn, zakte Rachel door haar zwarte poten heen. Haar lichaam raakte de bodem van het meer, terwijl ze nog niet op een erge diepte zat. Eerst afkoelen, straks misschien wat dieper het water in om te zwemmen dacht ze rustig.

&& Eddie.

Water streelde haar lichaam terwijl de warmte niet bepaald leek af te nemen. Niet dat ze veel zou afkoelen met haar dikke vacht. Dat was wel weer een nadeel van het wolf zijn, zo afentoe tenminste. Enkele nadelen bracht het met zich mee. Rustig drukte ze haar lichaam overeind, schudde ze zichzelf een keer grondig uit, water spetters vlogen overal heen terwijl de koelte meteen weg was. Tot haar grote spijt. Een bekende geur drong haar neus binnen, eigenlijk een geur waarvan de meeste zouden walgen maar Rachel had daar gelukkig geen last van. Toen Edward verscheen voor haar neus ademde Rachel diep in. ‘Rachel.’ Hard klonken zijn woorden. Iets hief ze haar hoofd, terwijl ze rustig het droge op liep. Rachel zou hem sowieso niet aanvallen. Dat kon ze Bella niet aandoen. Al zou er ooit een gevecht komen tussen de Cullens en de roedel, dan nog zou ze het waarschijnlijk niet kunnen doen. De Cullens aanvallen. Het klonk heel raar, misschien. ‘Je weet.. Dat dit ons gebied is?’ Rachel drukte haar achterwerk op de grond terwijl ze Edward aankeek. ‘I know.’ Dacht ze rustig. ‘Ik wilde alleen even op ‘bezoek’ komen.’ Dacht ze er achteraan. Het verbaasde haar eigenlijk dat Jake,Seth of Leah niet in de buurt waren. Misschien op wacht? Ze was anders erg makkelijk door de wachtlijn heen gekomen. ‘Hoe gaat het met Bella?’ Dacht ze rustig. Rachel had het een en ander mee gekregen over de ‘baby’. Niet dat ze er positief over dacht, maar het was Bella haar eigen keuze. Rachel had ooit beloofd om Bella te beschermen, als dat nodig was. Haar beloftes breken, was iets wat niet snel gebeurde. Alleen was dit alleen maar moeilijk voor haar, ze zou tegen haar vrienden moeten vechten. Dat was niet eens het ergste, maar tegen Paul.. Dat zou het moeilijkste zijn. Toch zou ze bij haar besluit blijven. Alleen nu nog niet, ze moest het rustig aan pakken. ‘Hoe gaat het met Jake?’ Vroeg ze daarna via haar gedachtes. Soms was het wel erg handig dat Edward kon gedachte lezen, dat maakte het contact toch net wat makkelijker. ‘Sam is trouwens erg waaks, hij ziet het verdrag als geschonden, ik heb zoveel mogelijk en ongemerkt de sporen van jullie gewist. Als ie der achter komt, of iemand anders zullen ze me vermoorden. Maar ik weet aan wie zijn kant ik sta momenteel.’ Bracht ze rustig uit. Haar ogen waren nog steeds op Edward gericht.

~ Flut ~

‘Natuurlijk mag dat.’ Waren de eerste woorden die Edward tegen haar sprak. Rachel hield zich meestal wel netjes aan de regels, over het algemeen dan. Soms kon ze Sam of ieder ander lid in het roedel wel uit elkaar scheuren. Als ze echt woedend was, iets wat meestal niet zo heel snel voor kwam. ‘Het gaat.. Redelijk. De babt wordt natuurlijk steeds heel groot, ook heen snel en..Bella is echt heel dun geworden in de tussentijd.’ Rachel moest over zijn woorden, enkele keren goed nadenken. ‘Eet Bella niet?’ Vroeg ze zichzelf hard op af. ‘Of, komt het er allemaal weer uit?’ dacht ze erachter aan. ‘Goed. Denk ik. Bella is blij met zijn aanwezigheid, omdat ze natuurlijk beste vrienden zijn.. Al weet ik niet of hij het wel eens is met Bella’ keuze. Maarja, zo snel is ze niet over te brengen..’ Jake kennende.. Was hij het er totaal niet mee eens, waarschijnlijk kon hij de hele Cullen familie op dit moment wel vervloeken, maar ging Bella’ veiligheid hem boven alles. ‘Rachel.. Bedankt. Ik heb nu natuurlijk wel gehoord dat je aan Bella’ kant staat omdat je niet snel beloftes breekt, maar mochten ze komen vechten. Wij zullen jou dan ook beschermen.’ Kort knikte Rachel een keer bij het horen van zijn laatste woorden. ‘Ik zal me best doen, maar meestal loop ik niet zo heel veel schade op tijdens een gevecht. Het belangrijkste zal dan zijn, dat ze niet verder komen dan tot wij willen.’ Dacht ze kort. Om haar hoefde ze zich geen zorgen te maken, er waren dan grotere problemen. Het roedel was nog steeds groter dan hun, veel groter. Dan hadden ze wel enkele goede vechters zoals Jake en haar verloren, een goede maar snelle jonge wolf Seth en de snelste wolf die er was Leah. Toch waren ze daardoor in de minderheid. Ookal waren er twee nieuwere wolven bij gekomen, door het af en aankomende bezoek van vampiers door de bruiloft. Langzaam aan, begon het roedel daardoor te groeien. Waardoor het voor het mooie, veel te groot was na haar zin. Misschien zou ze uiteindelijk wel zichzelf aansluiten bij Jacob zijn roedel, maar niet voor heel lang. Ze wilde Paul niet in de steek laten, dat kon ze gewoon niet. Kort schudde ze haar kop, haar gedachtes gingen letterlijk alle kanten op, op dit moment. Haar blik werd weer gericht op Edward. ‘Desnoods help ik jullie met trainen, zeg maar. Als het nodig is, eventueel. Sam zal me vast niet een paar uurtjes missen. Ik kan me overal vanaf sluiten, dus ook van hun. Erg handig, als je een boze leider hebt.’ Niet dat Sam daar altijd blij mee was.. Rachel bleef nog steeds in dezelfde houding zitten terwijl ze hem aankeek. ‘We kunnen het beste denk ik wachten, tot als er een gevecht uitbreekt, dat ik dan wissel van kant. De verassing zal dan groter zijn.’ Dacht ze kort. Aangezien ze het dan niet zagen aankomen. ‘Maar vertel is Edward.’ Dacht ze rustig. ‘Hoe gaat het nu met jou?’ Dat was iets wat zich ook in haar hoofd afspeelde. Iedereen vroeg misschien wel hoe het met Bella ging, maar vroegen ze hetzelfde ook aan Edward? Kort schudde ze haar hoofd.

‘Nee uhmm.. De baby neemt bijna al het eten wat Bella eet in besag en.. Ja, natuurlijk komen er best wel veel dingen ook uit. Maar voornamelijk omdat dus de baby alles neemt, en er dus niks voor Bella zelf over blijft. Want het lijkt wel of ze met de dag dikker word.’ Rachel knikte kort. Jacob zou op dit moment vast gedacht hebben dat de kleine bloedzuiger in Bella haar buik het liefst zijn tanden in iemand of iets zou willen plaatsen. Logisch, als het half menselijk en half vampierlijk was misschien? Het was een klein walgelijk idee eigenlijk. Snel schudde ze haar hoofd een keer. ’Misschien moet ik maar is een kijkje komen nemen, als het goed uitkomt. Maar dan niet als reuze wolf natuurlijk, ben eigenlijk best benieuwd of ik dan door de deur zou komen..’ Dacht ze hardop. ‘Maar.. Ze horen je nu toch niet hé?’ Rachel schudde haar hoofd een keer. ’Ik kan bepaalde mensen afsluiten, ook iedereen als ik wil. Alleen werkt het niet bij gedachtenlezende vampieren denk ik..’ Ze had het eigenlijk nog nooit geprobeerd. ‘Goed plan, zo kan jij misschien wel weten hóe en wanneer ze aan gaan valen. Als jij bijvoorbeeld jouw gedachten afsluit voor hun.. Ik zou je kunnen horen. Als dat nodig mocht zijn tenminste.’ Kort dacht ze na. ’Ik kan ze dan maar voor kort afsluiten, aangezien Sam dan behoorlijk aan het gevecht zal denken en iedereen van het roedel daarbij betrokken zal zijn. Ik kan niet zo één, twee, drie weg. Kan jij me wel horen dan?’ Rachel had geen idee van hoever weg Edward haar zou kunnen horen namelijk. ‘Het is.. Anders. Bella kiest natuurlijk zelf wat ze wilt, daar kan je haar niet van laten afwijken. Zo is ze gewoon maar.. Denk je ooit dat ik veel van de baby zou kunnen houden, als ik wéét dat Bella daardoor door is gegaan? Natuurlijk kan ik proberen om haar op het laatste moment te veranderen, dat zal ik dus ook doen, proberen. Maar zoals Carlisle vertelde..’ Een korte adem pauze leek Edward te houden. ‘.. Soms is zelfs ons gif niet sterk genoeg om iemand te redden.. Helaas. En, de kans dat het haar red is klein. Ik wil haar niet kwijt, echt niet. Nooit.. Net nu het, voor eeuwig leek te zijn.’ Rachel knikte. Een normale geboorte zou het waarschijnlijk niet worden, een keizersnee? Rachel begreep hem volkomen op dit moment. Rachel moest er niet aan denken om Paul zoveel pijn te doen, maar dat was zij. Eerst aan andere denken voordat ze naar zichzelf keek. Kinderen krijgen? Dat was als het goed is onmogelijk voor haar, als je het haar vroeg tenminste. Niet dat Paul daar ook maar een seconde over na zou denken, die verklaarde haar dan letterlijk voor gek. ‘Je moet het niet proberen Edward.. Je moet het gewoon doen. Er is een reden, dat dit jullie is gebeurd. Misschien bloeit er nog wat goeds op, na dit. Bella die een vampier is uiteindelijk, jullie zoon/dochter weet ik het aan jullie zijde. En misschien nog een paar kleine min puntjes.. Maar als je niet positief denkt, zal het ook niet goed komen. Probeer zo veel mogelijk positief te blijven, ookal maakt Bella nu een domme keuze, het is haar wil. Probeer haar zoveel mogelijk te ondersteunen, maak haar afentoe aan het lachen. Ookal vind je het diep van binnen niet leuk..’ Probeerde ze hem een beetje te steunen. Andere woorden of eerder gedachtes had ze eigenlijk niet ervoor. Je kon het moeilijk tegen Bella’ wil eruit halen, daar zou ze nooit mee akkoord gaan. Waarschijnlijk zou zelfs Jake, haar niet kunnen ompraten.. Niemand op dit moment..

~ Errug late reactie ~