Cliff Jumping!

Diep ademde Jared in, zijn bruine ogen gericht op de vlaktes. Verschillende geuren drongen zijn wolvenneus binnen terwijl zijn vacht heen en weer geschud werd. Zijn vacht was kort kwa lengte en bezat een roesbruinige kleur die zeer apart was. Het was geen chocoladekleurige bruin, niet van pure maar ook niet van melk. Het was geen lichtbruin maar ook geen donkerbruin, het was apart. Moeilijk te benoemen met een makkelijk woord, meer met kleine begrippen. Zijn grijs gekleurde ogen bekeken het de vlakte met een simpele beweging terwijl zijn zicht mijlen ver was. Jared zijn specialiteit was het ver kunnen zien, het verste van allemaal. Het had meestal zijn handige punten om alles eerder te kunnen zien dan andere. Zijn menselijke lichaam verlangde naar een kick, een adrealine stoot wilde het. Zijn gedachtes gingen meteen naar de kliffen, het was tijd om te klifduiken net als een paar dagen geleden. Iedereen vond het een kick, leuk om te doen gewoon. Het maakte je geest vrij om door de lucht te vliegen om daarna in het koude zoute water te belanden. Zijn hoofd schoot omhoog terwijl een kort jankend geluid hoorbaar werd voor de andere wolven. Daarna schoot zijn lichaam naar voren terwijl hij de bomen voorbij schoot die al hun bladeren verloren waren ondertussen door het seizoen. Knarsende bladeren onder zijn poten. Terwijl hij de kliffen naderde veranderde hij net voor de openplek in zijn menselijke lichaam en trok snel zijn korte broek aan. Zijn gespierde armen waren duidelijk zichtbaar, zijn bespierde borstkast en zijn bespierde benen ook. Het waren allemaal wolvendingen, je rende zovaak dat je alleen maar gespierder werd. Zijn gebruinde huid was duidelijk zichtbaar terwijl zijn bruine ogen richting de zee keken. Wachtend op de andere.

With toestemming via p.b =)

Sam streelde nog even over Emily's gezicht en met een liefdevolle blik in zijn ogen keek hij haar aan. "Ik maak alvast muffins voor de jongens klaar voor straks." Ze kuste hem nog even op zijn lippen voor ze zich omdraaide en aan de dagelijkse lading muffins begon. Hij draaide even met zijn ogen voordat hij zijn armen weer om haar heen sloeg en haar dicht tegen zich aantrok. Omdat hij de alfa van de roedel was, was hun huis zo'n beetje een soort clubhuis geworden. Elke dag kwamen de jongens van Emily's kookkunsten profiteren voor ze wacht moesten lopen. De jonge man gaf haar nog vluchtig een kusje in haar hals voordat hij de deur uitliep om te gaan klifduiken met de jongens. Het was een bezigheid die alleen de jongens van La Push deden, anderen vonden het veel te gevaarlijk en keken meestal angstig toe als er weer eentje naar beneden dook. Sam begon te rennen toen hij de huil van Jared hoorde, een huil gericht op diegene die dol waren op klifduiken. Meteen veranderde hij naar zijn wolven gedaante en rende op de bossen af. Van daaruit zou hij makkelijk bij de kliffen kunnen komen zonder dat een mens hem zag. Na een tijdje veranderde hij terug naar zijn menselijke vorm, deed zijn broek aan en ging naast Jared staan. "Als de rest er binnen vijf minuten niet is, duik ik al naar beneden." De adrenaline die door zijn lichaam stroomde, zorgde ervoor dat hij bijna rondjes ging rennen en echt geen half uur meer kon wachten op de rest.

De jonge wolf denderde over het veld. Hij had zijn vriendin nog gedag gezegd en nu wist ze dat ze binnen moest blijven. Ze leerde goed en daar was hij blij om. Als nu de ruzie met Paul weer opgelost was, voor altijd, hadden ze een prachtig leven binnenkort. Hij had de huil gehoord van Jared. Het was nog eens tijd om te gaan duiken. Hij had nog maar één keer meegedaan. Hij was nog jong en daarom mocht hij niet met alles meedoen, maar sinds hij Bella had gered en zich goed had gedragen mocht hij meer. Hij werd sneller getraind en hij leerde eindelijk goede dingen. Trots liep hij verder en toen hij de kliff naderde veranderde hij weer in zichzelf. Hij liep naar de twee toe en gaf Jared een schouderklop. Bij Sam waagde hij dat natuurlijk niet. Hij knikte naar Sam en glimlachend keek hij om zich heen. "Yeah! Lang geleden zeg.. Ik kan niet wachten! Ik wacht twee minuten, maar anders spring ik hoor!" De jongen glimlachte vrolijk naar de twee en keek om zich heen. Hij rook al een paar anderen. Hij kon elk moment beginnen springen want hij had er echt zin in. Stiekem hoopte hij dat ze het niet erg vonden want hij was immers nog jong. Hij kon zich volwassener gedragen, maar nu? Nee! Hij had er zin in en wilde duiken..

Hij rende, sneller en sneller. Zo snel zijn poten hem konden dragen, en dat was snel. Hij had de huil van Jared gehoord, geen dringende huil enkel een huil dat klonk naar gezelschap. Jake stopte kort waarna hij zijn hoofd in de lucht gooide, en een krachtige huil slaakte. Als teken dat hij die van Jared had gehoord, nadat hij de kliffen naderde rook hij ook Sam en Seth die er blijkbaar ook al waren. In de dicht begroeide bossen veranderde hij terug naar Jake het mens, waarna hij een knie broek aan trok en tevoorschijn kwam. 'Waar wachten jullie op?' Jake grijnsde breed, terwijl hij een aanloop naar en zich van de klif liet vallen. Hij bracht zijn armen voor zich, en zo dook hij het water. Als een mes scheerde hij door het ijzige water. Het water zou ijskoud zijn geweest voor een mens, maar niet voor hem en de rest van de roedel. Hij bleven onderwater, waar het pikkedonker was. Al snel zwom hij naar boven, 'Komen jullie nog?' Brulde hij naar boven, hij tekende een grijns op zijn gezicht. Waarna hij naar de rotsen zwom, en via hun vatste padje aan de kant klom en weer omhoog liep. Klaar voor een volgende duik. Hij vond het heerlijk om te klif duiken, het gaf een razende kick met zich mee.

Een fors gebouwde bruin/grijze wolf daverde wat door het bos, puur uit verveling. Tot hij een huil hoorde. Van Jared. Ja, hij wist wat ze gingen doen. Klif duiken! Het gevoel van de Kick alsof je viel, maar je val dan werd opgevangen door water, was een geweldig gevoel. Een gevoel van vrijheid. Het gevoel dat je nog een leven hebt. Paul hoorde een ander huil, van Jacob. Ook Paul slaakte een huil, en rende daarna naar de kliffen. De geur van zoet/zout (?) water drong zijn neus binnen. Hij veranderde zich weer in een mens, trok zijn knie broek aan en liep uit de struiken. Hij had net Jacob horen roepen. Hij knikte iedereen toe, maar wachte er niet mee. Hij sprong ook meteen van de klif af, en een geluid –roepen- was uit amusement hoorbaar. Het leek minuten te duren voor hij het water bereikte. Uiteindelijk voelde hij zijn Lichaam in het ijskoude koude vloeistof terecht komen. Hij kwam meer naar boven en lachte erom. Toen hij iemand naar beneden zag komen, zwom hij naar de kant om vervolgens Jacob te volgen. Hij vond het altijd grappig dat er soms autoos stopte om te zien dat niemand gewond was. Hij rende achter Jacob aan en speels duwde hij Jacob aan de kant. Niet te hard, zodat hij niet viel. Maar gewoon om uit te dagen, speels uit te dagen.

Steeds ongeduldiger begon Jared te worden, waar bleef iedereen toch ? Het kon ook komen door het verlangen naar het zoute water dat zijn lichaam over rompelde, door het vliegmoment dat je had natuurlijk. Na een enkele minuten kwam Sam aangelopen in zijn korte broek. ’Heee, Sam.’ Een grimas was op zijn gezicht verschenen terwijl hij Sam aangekeken had. Jared kende Sam namelijk redelijk goed door hun geschiedenis enzo, het was een lang verhaal eigenlijk. ‘Als de rest er binnen vijf minuten niet is, duik ik al naar beneden.’ Afkeurend schudde Jared zijn hoofd. ’Als ik je niet voor ben hé!’ Enkele minuten later arriveerde ook Seth. Jared kreeg meteen een schouderklopje van Seth terwijl Jared deze meteen terug gaf met een brede grimas op zijn gezicht. Seth leek echt helemaal in zijn nopjes te zijn omdat ze gingen klifduiken. ‘Yeah! Lang geleden zeg.. Ik kan niet wachten! Ik wacht twee minuten, maar anders spring ik hoor!’ Jared vond het eigenlijk best geweldig dat Seth de ene keer volwassen was kwa gedrag en de andere keer heel kinderlijk. Nog geen drie secondes later was ook eindelijk Jacob gearriveerd. ‘Waar wachten jullie op?’ Jared greens alleen maar. ’Op dit moment wachten we op Paul.. Eigenlijk kon Jared het gewoon niet meer houden vooral toen Jake al naar beneden sprong. ‘Komen jullie nog?’ Werd er vanaf beneden geschreeuwd door Jake. Paul kwam ook zoals gewoonlijk aangelopen, knikte iedereen toe en dook naar beneden. ’Ik zie jullie wel beneden jongens.’ Een grimas verscheen weer op zijn gezicht terwijl Jared een aanloop nam en naar beneden dook. De vlucht om zijn lijf heen voelde vrij, je kon nadenken over van alles en nog wat. Het was fijn om niemand in je hoofd te hebben, niet zoals sommige ingeprente mensen hadden onder ons, gelukkig waren dat er niet veel maar als nog het was apart gewoon. Hoe kon het lot bepalen op wie je verliefd word, je zou die gene behandelen als een god voor zo ver Jared het ondertussen had begrepen. Uiteindelijk raakte zijn lichaam het zoute maar vooral overheerlijke koude water. Een vrolijke kreet was hoorbaar terwijl Jared behendig naar de kant zwom en zich uit het water hees om weer naar boven te gaan over het oude vertrouwde pad wat ze wel vaker namen. Het was een gewoonte om dit te doen. Eenmaal weer boven waren Jake en Paul ook weer aan het spelen en plagen op hun manier. Uitgebreid schudde Jared zijn haar uit terwijl het gelijk door de war zat.

Sam had zijn armen over elkaar geslagen terwijl hij ongeduldig naar het bos keek. Na een tijdje arriveerde Seth die redelijk hyperactief was. Na Seth kwamen ze redelijk snel naar elkaar: eerst Jake die al meteen naar beneden dook en Sam een verontwaardigde Hé liet roepen. Daarna Paul die even knikte en Jacob achterna ging. Hoe onbeleefd was dat wel niet? Maar deze keer zei de jonge man er niets van, aangezien Jared ook al achterna gesprongen was. Even keek hij Seth met een kleine grijns op zijn gezicht aan. "Je volgt maar hé, als je nog durft tenminste." Na die woorden nam hij een aanloop en dook zoals de rest van de klif af. Even maakte hij mee hoe een vogel zich in de lucht voelde en spreide zijn armen. Hij zorgde ervoor dat zijn lichaam bijna verticaal viel voordat hij het koude water indook. Sam kroop uit het water en draaide met zijn ogen toen hij zag dat Paul Jake al meteen begon te plagen. Die jongens werden echt nooit volwassen.

Seth voelde de schouderklope van Jared en glimlachte breder. Hij knikte naar Sam en grinnikte toen de rest ookal aangekomen was. Jacob en Paul waren er nog maar een seconde en ze doken het water in. Hij hoorde de woorden van Jared en dan van Sam. Hij grijnsde breed bij de woorden, maar toen pas had hij het door. Hij gromde. "Nee hé! Ik weer als laatste, typisch." En durven? Tuurlijk deed hij dat! Hij grijnsde en zag dat de rest onderweg naar boven was. Hooo! Hij rende op de kliff af en dook naar beneden als een echte speer. Het water waar hij in belandde was heerlijk koud op zijn hete huid. Hij zwom naar de kant en rende zo snel hij kon weer naar boven. Hij haalde Sam en Jared in en toen hij naar de speelse Jacob en Paul rende besprong hij Jacob. "Hebbes! Nu wil ik eerst hoor!" Hij lachtte vrolijk. Hij was sinds Sarina in zijn leven kwam veel vrolijker dan normaal. Hij wilde het gewoon niet laten merken en deed daarom ook speels en kinderachtig zoals hij normaal was. Hij wilde niet weer gezeur krijgen van Paul ofzo. Hij zuchtte en liet Jacob los waarna hij op de grond sprong. Hij wachtte even op een teken voor hij weer naar beneden zou duiken. Hij wou niet weer laatst.

Niemand was nog het water in gesprongen, maar als snel toen Jake aan de kant stond zag hij ook Paul naar beneden springen. Hij tekende een grijns op zijn gezicht 'Het werd een tijd' Zei hij toen Paul aan de kant klom. Jake draaide zich om en klom naarboven, Paul volgde waarbij hij hem een duw gaf. Jake lachte toen Paul en hem daarna inhielt 'Je vraagt erom!' Jake klom sneller, waarna hij Paul naderde en hem een stoot gaf. Hard en pijnlijk voor een mens, maar zeker niet voor Paul. Jake haalde hem in 'Kom op slome' Bulderde zijn stem, hij lachte. Ook Jared en Sam volgde hun voorbeeld en doken het water in, Seth als laatste. Seth van de jongste en meestal het pispaaltje, maar Jake mocht hem. Jake lachte, toen ze weer boven waren. 'Klaar voor de volgende sprong?' Jake lachte, waarna hij zijn blik naar die van Paul toewierp. Paul was een soort van hele goede vriend, en automatisch trok hij als de roedel met zijn alle was naar Paul toe. Jake grijnde breed. Water droop van zijn haar over zijn gezicht, het zou voor een mens ijskoud moeten zijn. Maar Jake en de rest van de roedel, hadden het helemaal niet koud. Ze voelde geen kou, enkel warmte wat ze immers nodig hadden.

'Het werd eens tijd' Paul keek Jacob aan. Met een opgeheven wenkbrauw. “We zullen sevens wel eens zien wie de snelste is.” Paul gaf die duw en Jacob antwoorde daar iets op. “Je meent het.” Zei hij sarcastisch, met een sollende ondertoon. Paul klom sneller naar boven. “Wie is nu de slak?” Grinnikte Paul. Maar toen hij even uitgleed, en zich herstelde duwde Jacob hem nog eens. Uiteindelijk waren ze boven. Hij had Seth wel gehoort. En hij grinnikte. “Dan moet je maar zien dat je sneller bent.” Zei hij al spottend. Paul dook Jacob achterna. Toen hij in het water beland was zwom hij achter Jacob en duwde hem kopje onder, voor hij op de kant wou klimmen. Paul was als eerst op de kant en keek naar Jacob. “Ik zei toch dat ik sneller was.” Jacob was voor Paul, een beste vriend. Die 2 waren net zoals Broers, zo bekeek Paul Jacob wel. Buiten Sam, kon alleen Jacob hem kalm krijgen als hij woedend was. Paul Stond achter Seth, klaar om de 3de keer te springen. Jared was er ook bij gekomen, samen met Sam. Paul keek naar Jared, en hij had zo’n blik die Jared al te goed kende. Paul en Jared haalde vaak grappen uit bij anderen. Paul greep naar de armen van Seth en wachte op de reactie van Jared. Ze zouden Seth naar beneden smijten. Natuurlijk was dat niet gevaarlijk, niet voor hun. Trouwens…De vorige keren hadden ze Paul naar beneden geduwd. Nu was het Seth’s beurt.

Jared keek verbaasd op toen Seth hem voorbij gestormd was en ook Jared verhoogde het tempo en klom sneller naar boven. Jared was net optijd boven om te zien dat Seth Jacob besprong. ‘Hebbes! Nu wil ik eerst hoor!’ Jared greens een keer. Jared keek verbaasd op toen jacob en Paul voorde tweede keer sprongen waarna ze alweer snel boven stonden. Kleine jongens werden ook nooit groot als je het hem vroeg. Jared greens terwijl Seth nog steeds boven stond en Sam ookal boven was aangekomen. Jared keek grijnzend op toen Paul hem aankeek met een blik die Jared maar al te goed kenden. Ze waren de twee grappen makers van de pack. Haalde afentoe rot streken uit om andere te plagen. Vorige keer hadden Sam en Jared ook een rotstreek uitgehaald. Met z’n tweeén hadden ze Paul namelijk naar beneden gegooit. Paul greep de armen van Seth terwijl Jared snel de benen van Seth pakte en hem zonder pardon optilde en met een grimas naar Paul keek. Gevaarlijk was het toch niet en als er iets zou gebeuren zou het binnen enkele minuten alweer genezen zijn. Dat was dus afentoe weer het voordeel van blessure’s. Jared keek Paul aan met een blik van, schommelen maar en dat deden ze dan ook. ’1... 2... 3... 4...’ Meestal telde ze tot drie maar Jared keek dit keer naar Paul die hem al snel begreep en na de vier gooide ze hem naar voren terwijl hij door de lucht naar beneden vloog. ’Fijne vlucht Seth!’ Jared greens en gaf Paul een high five. Jared wierp nog een blik op Paul die deze ook meteen leek te begrijpen en zonder waarschuwing liepen ze naar Jake en begonnen aan beide kanten te duwen. Jake was behoorlijk slim en werkte tegen maar uiteindelijk kon hij geen kant op en duwde Jared en Paul hem al lachend naar beneden. Op een of andere manier moesten Paul en Jared alleen maar lachen terwijl Jared uitgleed en Paul met zich mee trok. Jared kon het alleen maar uitbulderen van het lachen terwijl hij een duikhouding aannam om sneller naar beneden te gaan maar wat niet goed lukte door het lachen. Geweldig deze gekke dingen met Paul.

Seth keek naar Jacob en Paul die opeens nog een keer naar beneden doken. Hij gromde zacht. Ze waren soms wel echt vals. Hij sloeg zijn armen over elkaar en keek strak naar beneden. Hij draaide zich even om naar Sam en Jared die er ook nog steeds stonden. Hij merkte plots dat Paul naar hem toe kwam en stapte licht achteruit. Hij kende die blik ook. "Nee he! Nee nee nee!" Hij grijnsde en begon met zijn armen rond te slaan toen Paul hem vastgreep. Toen Jared het snapte kwam hij meteen naar hen toe en meteen pakte deze zijn benen. Ze telden en gooiden hem naar beneden. Hij dook naar beneden om niet op zijn buik terecht te komen. Hij plonste hard in het water en kwam weer boven. Hij keek naar boven en zag alles wat er verder gebeuren. Jake was de volgende en kwam naast hem terecht. Hij zag ook dat Jared uitgleed en Paul met zich meetrok. Hij grinnikte even en bleef nog wat langer in het water.