Kim, we need to talk!

Diep ademde Jared in. Ondertussen had hij al wat dingen moeten verwerken, natuurlijk enkele uitlachtertjes en heel het gebeuren wat erbij hoorde. Paul leek eerst niet zo heel blij te zijn maar daar wilde Jared nog wel een keer alleen mee praten evenals met Sam. Het was belangrijk voor hem, dat ze het gewoon accepteerde. Jared kende Kim nog maar kort, maar het leek alsof Jared haar heel goed kende. Door één blik op haar ontzettend mooie ogen te werpen tijdens hun eerste dag, hun eerste ontmoeting wat meteen hun eerste ruzie opleverde of tenminste een meningsverschil. Vanaf Sam zijn huis liep Jared richting La Push, het was bijna zeven uur en Jared had afgesproken daar met Kim. In de hoop dat Jared haar het één en ander kon uitleggen. Haar dingen duidelijk kon maken, waardoor hij moest liegen of hij het nu wilde of niet. Het kwam allemaal door de bevelen van Sam die drukte op hem waardoor hij er niet onderuit kon komen, sommige dingen niet kon vertellen ookal wilde hij het nog zo graag. Jared liep ditmaal wel in een korte broek met een ontbloot bovenlijf. Het was wel afgekoeld maar de kou deed hem toch niks door de warmte die hij bezat. Hij was zijn eigen wandelende kachel namelijk in dat opzicht. Heerlijk was het. Je hoefde het nooit koud te hebben gelukkig. Rustig liep hij op de ontmoetingsplek af, een plek met boomstammen waar afentoe een kampvuur gemaakt werd. Dit keer brandde er niks maar Jared zou daar wel verandering in brengen. Rustig pakte hij iets van vuur uit zijn zakken en begon het kampvuur aan te steken. Het was nog klein maar het vuur begon al aan het hout te likken en begon al langzaam aan groter te worden.

&& Kim.

Een jong meisje liep over straat. Deze keer moest ze opnieuw te voet omdat haar auto nog steeds niet werkte. Ze hoopte dat hij gemaakt was tegen morgen want anders zou ze vroeg moeten opstaan en daar had ze geen zin in. Ze had deze keer een dikke jas aangetrokken want het koelde snel af en ze was niet echt iemand die van de kou hield. Raar dat er koude avonden waren in de zomer. Een zucht verliet haar keel terwijl ze richting la push liep. Ze had op zeven uur afgesproken met Jared. Ze keek even op haar mobiel. Ze was er bijna en het was ook bijna tijd. Ze liep stevig door en kwam aan op het strand. Ze keek nieuwsgierig om haar heen en zag heel ver een kampvuur. Ze glimlachte en stak haar handen in haar zakken terwijl ze afdaalde. Ze keek naar het lauwe zand. Het was niet warm, maar ook niet ijskoud. De golven kwamen af en toe op het strand, redelijk ver. Het meisje keek om haar heen terwijl ze richting het kampvuur liep. Ze voelde de sterke wind en kneep kort haar ogen dicht. Toen ze de warmte van het vuur beter voelde keek ze op. Ze zag Jared die het vuur had aangestoken en glimlacht zwak. Ze zette haar op een boomstam en keek naar hem. "Hey. Gaat het al beter dan daarnet?" Ze keek hem vragend aan en wachtte op zijn reactie. Ze wist nog steeds niet zeker wat hij was, maar ze zou er snel achterkomen. Deze keer hopend dat hij wel de waarheid zou spreken.

Jared zag haar al aan komen lopen op het zelfde moment dat haar geur reukbaar was voor zijn neus. ‘Hey. Gaat het al beter dan daarnet?’ Jared zag haar vragend kijken terwijl hij zwakjes knikte. Eigenlijk moest hij eerst naar Sam gaan op dit moment, hem alles uitleggen, hem alles vertellen. Alles wat er gebeurd was om toestemming te krijgen om Kim alles te mogen vertellen. Oké hij had het verteld maar toestemming gekregen ? Nee niet echt. ’Hee.’ Begroette Jared haar terwijl hij op de boomstam plaats nam die naast de boomstam lag waar Kim op zat. ’Het gaat wel, het is wennen. Het is op dit moment allemaal anders, gewoon apart. Dat gene wat ik probeerde te ontwijken.. Dat gebeurde gewoon..’ Het lag niet aan haar, ze was een ontzettend leuk meisje enzo maar het was allemaal nieuw voor Jared. ’Het is ook allemaal mijn eigen schuld, denk ik..’ Kort zweeg Jared terwijl hij nadacht over andere dingen waarover het meeste over Kim ging. ’Hoe gaat ie met jouw? Je leek van streek namelijk.. Of eigenlijk eerder in de war.’ Jared begreep ergens wel waarom.

Kim staarde voor haar uit en keek dan weer naar Jared. Ze wist nu langs de ene kant toch niet wat ze moest doen. Hoe moest ze hierop reageren? Hij was een mooie jongen, maar of ze echt bij elkaar hoorden? Ze moest er met haar familie maar eens over praten. Ze wilde er meer over weten en alles kunnen begrijpen. Toen hij zachtjes knikte, verscheen er een glimlach op haar fijne bleke gezicht. Hij begroette haar terug met woorden en reageerde meteen op wat ze zei. Ze luisterde naar de woorden en knikte begrijpend. "Als je allemaal bedoeld wat ik al de hele tijd denk.. Ik weet ook niet goed wat ik ervan moet denken. Ik heb dit echt nog nooit meegemaakt. Ik heb er alleen over gelezen." Toen ze klein was, had ze een boek gevonden. Alles over weerwolven en vampieren. Haar ouders vertelden het haar allemaal toen ze het wisten. Ze zuchtte en hoorde de vraag. Ze keek hem aan en knikte kort. "Dat ben ik ook. Ik weet niet goed wat dit inhoudt. Het is niet zoals het echte mensenleven, verliefdheid. Of is het dat wel?" Ze sprak het woord inprent niet uit. Ze wist niet of hij het allemaal wel mocht zeggen tegen haar. Dus dan deden ze dat toch zonder de echte woorden te vertellen?

Jared luisterde naar de woorden die Kim uitsprak. ‘Als je allemaal bedoeld wat ik al de hele tijd denk.. Ik weet ook niet goed wat ik ervan moet denken. Ik heb dit echt nog nooit meegemaakt. Ik heb er alleen over gelezen.’ Jared knikte nog een keer. ’Ik denk dat je het goed denkt. Het is allemaal heel erg apart, zeer verwarrend voor me.’ Jared luisterde weer verder naar Kim. Haar stem maakte hem alleen al helemaal gek van binnen. Zijn hoofd sloeg ophol, zijn hart wist niet meer welke ritme het moest slaan. ‘Dat ben ik ook. Ik weet niet goed wat dit inhoudt. Het is niet zoals het echte mensenleven, verliefdheid. Of is het dat wel?’ Jared knikte een keer en dacht rustig na. Hoe kon hij dit het beste uitleggen aan haar. ’Ik weet het ook niet allemaal om eerlijk te zijn. Wat ik wel weet was dat ik toen ik je voor het eerst zag, ik in de war was.. Toen je naar me keek dat ik je blik op m’n lichaam voelde branden, en dat je stem me door de war maakte. Ik keek je expres niet aan, maar uiteindelijk kon ik je blik niet ontwijken..’ Kort zuchte Jared, zijn handen werden kort tegen zijn hoofd geplaatst om daarna weer in zijn broekzakken te verdwijnen aangezien Jared geen shirt aan had. ’Het is sterker dan een normale verliefdheid, we hebben het maar voor één persoon heel sterk. Diegene zullen we nooit verraden, nooit pijn doen. Met ons leven beschermen zelfs tot de dood..’ Jared zijn stem haakte af bij het laatste terwijl zijn blik gericht was op Kim.

Het meisje keek even naar het vuur. In het vuur leek ze figuren te zien die bewogen. Een mens die werd aangevallen en een wolf redde die persoon. Ze glimlachte toen ze aan Jared dacht, die haar ooit ook zo zou beschermen. Ze richtte haar bruine ogen op hem en keek hem aan. Hij gaf het toe. Nu wist ze zeker wat hij was, maar hij had het niet verraden. Hij zou geen regels moeten overtreden nu ze het echt wist. Ze keek hem aan en schoof wat dichterbij. Ze legde haar hand op de zijne en keek hem aan. "Je moet de regels niet overtreden. Ik heb gelezen wat je niet mag doen. Ik weet het zeker nu en zal je niet verraden, dat beloof ik je." Ze voelde de warmte die door haar lijf gierde toen ze zijn warme hand vasthad. Ze keek hem weer aan en luisterde naar de woorden. Hij vertelde dat het veel erger dan liefde was, maar hij beschreef haar als een echte liefde voor hem. Ze glimlachte lief en keek hem aan toen hij weer zweeg. "Ik denk dat we beiden een beetje moeten wennen aan dit. Ik.. Eerlijk gezegd begon ik je meteen ook leuk te vinden. Je bent mooi en lief.. Ik ben ook verliefd op je, maar een relatie is natuurlijk nog wat vroeg. Ik denk dat we daarom het rustig aan moeten doen en elkaar eerst beter moeten leren kennen." Ze glimlachte liefdelijk en keek diep in zijn ogen. Zacht streelde ze met een vinger over zijn warme hand.

Jared dacht na, over de toekomst. Over van alles en nog wat. Jared voelde haar ogen weer op hem brande terwijl ze glimlachte. Jared merkte dat ze dichterbij kwam zitten en haar hand op de zijne legde terwijl ze hem aan keek. ‘Je moet de regels niet overtreden. Ik heb gelezen wat je niet mag doen. Ik weet het zeker nu en zal je niet verraden, dat beloog ik je.’ Jared knikte. ’Als Sam het weet, komt het allemaal wel goed. Hoop ik. Hij doet niet heel snel moeilijk denk ik.’ Jared greens een keertje. ‘Ik denk dat we beigen een beetje moeten wennen aan dit. Ik.. Eerlijk gezegd begon ik je meteen ook leuk te vinden. Je bent mooi en lief.. Ik ben ook verliefd op je, maar een relatie is natuurlijk nog wat vroeg. Ik denk dat we daarom het rustig aan moeten doen en elkaar eerst beter moeten leren kennen.’ Haar glimlach was liefdelijk terwijl haar blik te verleidelijk was. Zacht streelde haar vingers over zijn hand terwijl Jared zijn hoofd naar voren boog en zijn voorhoofd tegen haar schouder aan drukte. ’Je hebt gelijk, ik ben blij dat ik ingeprent ben met jouw, ik had me niemand anders kunnen wensen. Ik ben gek op je, nu al. We moeten elkaar zeker eerst leren kennen, ookal weet ik dat m’n verliefdheid niet over zal gaan.’ Rustig ging hij weer overeind zitten terwijl zijn bruine ogen in de hare keken.

Kim keek om haar heen. Ze had het lekker warm dankzij hem, maar frisse lucht had hij niet nodig. Ze snapte hem nu wel. Als je zoveel warmte had, had je zeker zin om in het water te springen. Zij zou het niet doen. Ze had het warm door zijn hand, maar als ze nu de zee in zou gaan zou ze bevriezen en onderkoelt raken. Ze zuchtte even en zag dat hij knikte. Hij vertelde dat Sam het wel goed zou vinden. Ze glimlachte en voelde zijn voorhoofd tegen haar schouder. Ze streelde met haar andere hand door zijn haren. Ze hoorde de woorden en glimlachte lief. "Dat is fijn om te horen. Ik ben ook gek op jou. Nu al." Ze zag dat hij weer normaal ging zitten en naar haar keek. Ze zette haar op zijn boomstam en legde haar hoofd tegen hem aan. Gelukkiger dan nu kon ze niet worden. Ze sloot haar ogen even terwijl ze genoot van zowel zijn warmte als die van het kampvuur. Haar dag kon niet meer stuk. Dat hoopte ze toch. Als er nu nog iets zou gebeuren werd ze gek. Haar bruine ogen gleden over de omgeving en de maan kwam tevoorschijn. De wolken werden donkerder. Ze haalde diep adem en keek weer naar Jared.

Kim had met haar hand door zijn haren gestreeld terwijl Jared daar van genoten had. ‘Dat is fijn om te horen. Ik ben ook gek op jou. Nu al.’ Kim kwam bij hem zitten terwijl ze haar hoofd tegen hem aan drukte. Jared sloeg zijn arm om haar schouders heen terwijl de andere om haar middel geslagen werd waarna Jared zijn hoofd tegen haar aan drukte. ’Ik zal ervoor zorgen dat niemand jou ooit pijn kan doen. Het maakt me niks uit wat er met mij gebeurd zolang jij maar veilig zult zijn Kim.’ Diep ademde Jared in terwijl zijn ogen op haar gericht werden. Een van de wetten was dat als een wolf ingeprent met iemand was, niemand diegene iets aan mocht doen aangezien het verlies te groot zou zijn voor die persoon. Diep ademde Jared in terwijl haar geur goed in hem opgenomen werd.

Zachtjes glimlachte ze. Ze keek naar de lucht die nog donkerder kleurde. Ze zweeg even en luisterde naar de woorden van hem. Ze voelde ook zijn arm rond haar schouders en de andere rond haar middel. Ze sloot haar ogen en knikte zacht. Ze had het gelezen en ze hoopte dat er nooit iets met haar of met hem zou gebeuren. Dat zou geen van beiden overleven. Kim haalde diep adem terwijl ze haar ogen gesloten had. Ze genoot van de warmte die er rondom haar heenhing. Ze wist nu niet zo goed wat ze moest doen of zeggen. Ze wilde niets, ze wilde hem. Ze grinnikte zacht en draaide haar weer voorzichtig naar hem. Ze keek in zijn ogen en haar hand streelde voorzichtig over zijn wang. "Ik hou van je." Langs de ene kant was het wel jammer dat er nog geen relatie tussen hen was. Al was dit het beste. Ze moest dan maar geduld hebben. Ze zou zelfs weken, maanden of jaren op hem wachten als dat moest. Ze zou niet zomaar haar gevoelens voor deze bijzondere persoon verliezen en omgekeert ook niet. Deze liefde verdween niet, nooit.

Jared hoorde haar zachtjes grinniken terwijl ze zich langzaam omdraaide. Haar ogen hielden de zijne gevangen terwijl haar hand voorzichtig over zijn wang streek. ‘Ik hou van je.’ Haar woorden zorgde ervoor dat ze hem nog gekker maakte dan dat Jared ondertussen al geworden was op haar. Zijn hart maakte een huppel sprongetje naar links en naar rechts voor zijn gevoel tenminste. Jared drukte zachtjes zijn voorhoofd tegen de hare aan. ’Ik hou ook van jou!’ Zachtjes hadden zijn woorden geklonken waarin duidelijk de lieve woorden hoorbaar in waren, gesproken met liefde. De liefde die Jared voor haar voelde! Jared zou haar nooit meer laten gaan, als het aan hem lag. Jared zou secondes op haar wachten, minuten lang, dagen lang, weken lang, maanden lang en zelfs jaren lang als het moest. Jared hoopte niet dat het zo lang zou duren maar hij hoopte van niet. Hij was helemaal gek op haar gewoon, stapel verliefd gewoon! Zachtjes gaf Jared haar een kus op Kim der haar terwijl hij glimlachte. Het begon al aardig donker te worden om hen heen, maar er was verder geen enkele bedreiging te bekennen gelukkig.

Het meisje sloot haar ogen. Ze genoot van alles om haar heen en hoorde de woorden die hij zachtjes sprak. Ze glimlachte verliefd en keek hem aan. Ze streelde opnieuw over zijn wang en keek nog steeds. Ze wist nu echt niet wat ze nog moest doen of zeggen. Onzeker dat ze werd door die verliefdheid. Kim keek naar de hemel die donkerblauw kleurde en de maan die het verlichtte. Ze staarde er een tijd naar en keek da weer naar Jared. Ze had het lekker warm dankzij hem. Ze dacht opeens aan iets en ging wat rechter zitten. "Is het nog geen tijd om te gaan? Of breng jij me straks naar huis? Je weet vast wel waarover ik het heb.. " Ze wist heus wel dat hij haar zou beschermen, maar ze wou gewoon niet echt gezien worden als prooi zodat, als ze thuis was, dat ze dan geen prooi werd. Het meisje keek voorzichtig naar Jared terwijl ze op zijn reactie wachtte. Ze zaten hier nu ongeveer twee uur en toch was er tussen hen niet veel gebeurt. De tijd vloog gewoon.

Toen Kim weer zijn wang streelde verscheen de grimas op zijn gezicht weer. Toen Kim ineens recht op ging zitten of tenminste rechter keek Jared haar een tikkeltje bezorgd aan. ‘Is het nog geen tijd omt e gaan? Of breng jij me straks naar huis? Je weet vast wel waarover ik het heb..’ Jared glimlachte een keer terwijl hij haar grijnzend aankeek. ’Nee, ik hoef nog niet te gaan. Het is een soort rustdag voor me vandaag. Gelukkig, en anders zouden ze pech hebben. Jij gaat overal bij voor, ik breng je straks naar huis. Dan hoef ik me vannacht geen zorgen te maken en kan ik de paar uurtjes rust pakken.’ Plagend lachte Jared terwijl zijn blik richting het vuur ging wat langzaam uit begon te gaan. Gelukkig hield Jared haar warm zodat ze niet ziek zou worden. ’Gelukkig ben ik langer warm dan het vuur, en dan heb ik niet eens een shirt aan..’ Droogjes keek Jared naar het vuur terwijl hij greens en zijn lippen tegen Kim haar nek aandrukte om er een zachte kus op te geven. ’Als je moe bent moet je het gewoon zeggen, dan breng ik je naar huis toe.’ Jared legde zijn warme hand tegen haar wang aan terwijl deze koud aanvoelde onder zijn hand.

Kim keek hem aan met nog steeds dezelfde bezorgde blik. Ze zweeg en luisterde naar zijn woorden. Hij vertelde haar dat hij nog niet weg moest en dat hij haar daarna ook wel naar huis bracht zodat hij kon rusten zonder angst. Het meisje knikte met een glimlach en voelde zijn warmte. "Klopt.. Heel warm en voor altijd hé." Ze streek met haar vingers nogmaals over zijn wang en ze voelde de heerlijke warmte. Koud zou ze het niet krijgen. Het vuur doofde en maakte alles donker. Alleen de maan had alles nog verlicht. Ze keek naar de donkere hemel en begon het toch wat eng te vinden. Ze voelde de lippen plots in haar nek en begon te grinniken. Ze draaide haar naar hem toe en gaf hem twee kusjes terug in zijn nek. Ze kneep zacht in zijn hand en glimlachte lief. Ze vond het hier veel te gezellig met hem en snel moe zijn zou ze niet. Snel naar huis gaan wou ze niet eens.

‘Klopt.. Heel warm en voor altijd hé’ Haar vingers streken over zijn wang terwijl de kou die daar vanaf kwam heerlijk voelde op zijn huid. ’Voor altijd! Mij krijgen ze nooit gedoofd!’ Toen het vuur helemaal gedoofd was, was het geheel donker. Alleen de maan zorgde voor verlichting tijdens de duisternis die op hun neer leek te dalen. Toen Kim hem twee kusjes in zijn nek gaf sloot Jared kort zijn ogen. ’Je bent toch niet bang in het donker hé? Niemand kan jou iets doen, tenzij ze eerst mij aan de kant krijgen.’ Plagend gaf Jared haar nog een kusje in haar nek terwijl hij genoot van de stilte. Van hun borstkassen die op en neer gingen om adem te halen, van hun harten die in een bepaald ritme sloegen, van hun lichamen die warmte en koelte afstraalde. De geuren van de bomen, de geuren van hun bladeren en meerdere dingen die zorgde voor een kalme omgeving. Onder het maanlicht kon je het misschien zelfs nog romatisch noemen. Jared glimlachte bij die gedachte een keer terwijl zijn lippen plagend in Kim haar hals gelegd werden en Jared en plagend begon te zuigen waardoor er na drie secondes een zuigzoen stond. ’Geen zorgen die is zo weer weg’ Jared zij het plagend terwijl hij zichzelf onderuit liet zakken om uiteindelijk op het zand te liggen waarna hij Kim naar beneden trok en op zijn buik lag en naar haar keek.