We need too talk

Wat onrustige liep Vincent door het bos hij moest eens met Paul gaan praten. Zo beetje over van alles en nog wat. Hij had wat dingen gehoord waar hij niet echt heel blij mee was en dan vooral wat Rachel over hem dacht. Wat hij eigenlijke niet snapte hij zocht haar niet op hij had juist het gevoeld dat Rachel hem steeds opzocht. Vincent liep wat kwaad door het bos en schudde zijn hoofd. Hij snapte er echt helemaal niks van. Als Rachel hem niet mocht waarom gaat ze dan wel met me om. Dat was toch een van de grootse vraag die er door zijn hoofd spookte. Nee hij vond het maar raar. Hij had ook geen idee wat hij nou precies van Paul kon verwachten. Misschien dat hij ook gewoon eens een hartige woordje met Rachel moest gaan hebben. Om te kijken waarom ze hem dan niet mocht of wat er nu precies speelde. Als hij met Rachel was vond hij het altijd wel gezellige. Hij begon haar toch wel als een goede vriendin te beschouwen maar blijkbaar was dat bij Rachel niet zou. Die vond hem maar een eikel of iets in die richting. Wat Vincent maar erg jammer vond. Vincent wist niet eens zeker of hij Paul hier wel tegen kwam vandaag. Maar zijn gevoel zie van wel ook gokte hij er op dat Paul een weerwolf was. Wat hem toch wat zenuwachtige maakte en een beetje ongerust. Toen hij voetstappen hoorde, stopte Vincent meteen met lopen. En draaide Vincent zich met een ruk om. ‘Paul ben jij dat?’ Met een zoekende blik keek hij rond.

Alleen Paul Rachel jij bent verbannen